Het internationale financiële stelsel stort in. De financiële tsunami die in de zomer van 2007 begon in de VS naar aanleiding van de vastgoedcrisis, treft vandaag het Europese vasteland.

België blijft niet gespaard. Bij Fortis werden de verliezen gesocialiseerd en de winsten geprivatiseerd. Dexia kreeg eveneens een massale injectie openbaar geld. Ook de KBC en Ethias kloppen aan de deur van Vadertje Staat. Wie volgt? Dit is nog maar het topje van de ijsberg. De problemen in de financiële sector hebben immers evengoed de reële economie besmet. De recessie is al begonnen.

Dit is geen kleine correctie maar een fundamentele crisis van het systeem. Wij zijn niet de enigen die dat inzien. De slimmere bedrijfsleiders beseffen dit eveneens. De voormalige baas van Unilever verklaarde onlangs dat het geloof in het kapitalisme bij de bredere publieke opinie een flinke tik heeft gekregen. De directeur van de Deutsche Bank, Joseph Ackerman, zei dan weer: "Ik geloof niet meer in de zelfgenezende macht van de markt." Wel, als zij er niet meer in geloven dan moeten wij dat zeker niet doen.

Karl Marx' meesterwerk Het Kapitaal leest nu als de krant van vandaag. Duizenden mensen komen plots tot die conclusie. In het oosten van Duitsland is de verkoop van het boek verdrievoudigd ten opzichte van 2007. Dat maakte een woordvoerder van uitgeverij Karl-Dietz-Verlag bekend. "Iedereen dacht dat er nooit meer vraag zou zijn naar Das Kapital", stelde hij. "Maar nu lezen zelfs bankiers en managers het werk weer in een poging te begrijpen wat er gaande is. Marx is weer helemaal in."

De kapitalisten mogen dan zelf Marx lezen, dat wil uiteraard niet zeggen dat ze hun eigen systeem zullen afschaffen. Daarvoor brengt het hen te veel rijkdom en macht. De gigantische braspartij van winsten die we de afgelopen jaren zagen, bedreigt nu echter het voortbestaan van het kapitalisme. Daarom hebben ze plots de mond vol over het bijsturen van het financiële systeem. Regulatie is het modewoord geworden. Dezelfde economen die pas nog pleitten voor alle macht aan de markt, vinden ineens dat de overheid de markt aan banden moet leggen.

We mogen ons niet laten verleiden door deze sirenenzang. Dit systeem is niet te reguleren of te plannen. Wat ze vandaag reguleren, ontregelen ze morgen opnieuw omdat dit "beter is voor de markt". En de gewone mensen mogen de steeds weerkerende crisissen betalen. Een ander systeem is daarom nodig. Een democratische planeconomie waar de belangrijkste economische sectoren in de handen zijn van de overheid. Dat systeem heet socialisme.