Op 22 augustus voerde het Amerikaanse leger een bombardement met kruisraketten uit op doelwitten in Afghanistan en Soedan. Het doel van deze agressie was volgens het Witte Huis tweeledig: ten eerste was het een vergelding van de bomaanslagen op de Amerikaanse ambassades op 7 augustus; ten tweede was het om nieuwe, dreigende terroristische acties te voorkomen. We zullen deze motieven eens onder de loep nemen.

Op 7 augustus vond de aanslag op de ambassades plaats. Op 12 augustus maakte men het plan voor de wraakactie dat Clinton op 14 augustus goedkeurde. Ervaring leert ons dat het verscheidene weken of zelfs maanden duurt eer men bewijsmateriaal heeft samen gesprokkeld, doorgestuurd naar Amerika en laten analyseren door een team experten. Besluit: Clinton kon onmogelijk weten dat Osama bin Laden achter de aanslagen zat. De VS beweerden verder dat zij de plannen van toekomstige terroristische acties ontdekt hadden en dat zij daar, ter bescherming van het Amerikaanse volk, een stokje voor gestoken hebben. Wel, als de Amerikaanse spionagediensten toch zo goed op de hoogte waren van bin Laden's plannen, waarom wisten ze dan niet van de bomaanslag op 7 augustus? Bovendien verminderden deze wraakacties niet de kans op toekomstige terroristische aanslagen, ze wakkerden juist de anti-Amerikaanse gevoelens aan!

Zelfs al zaten Osama en co. achter deze aanslagen dan hadden de Amerikanen nog niet het recht een aanval te lanceren op twee soevereine staten (weliswaar met een twijfelachtige reputatie) en het Pakistaanse luchtruim te schenden. De VS hebben deze actie ondernomen zonder met hun NAVO-bondgenoten of met de Verenigde Naties te overleggen - Clinton had wel z'n vriendje Blair 'verwittigd' - en daardoor volledig op eigen houtje gehandeld. Ze namen het 'recht' in eigen handen en beslisten zo over de levens van 20 mensen die werkten in een 'fabriek voor chemische wapens'. Een buitenlands ingenieur die er een tijdje had gewerkt vertelde hoofdschuddend dat de fabriek de installaties niet had om ook maar één chemisch wapen te vervaardigen. Wat waren nu de echte redenen van Clinton om alle diplomatie overboord te gooien en over te gaan op bruut geweld?

Nee, het was geen afleidingsmanoeuvre voor de zaak Lewinsky, al speelde het de president natuurlijk wel in zijn kaarten, maar het was een toegeving aan de haviken van de Senaat, de rechterkant. Ditmaal moest Clinton bewijzen dat Amerika niets of niemand verantwoording verschuldigd was en niet moest buigen voor een banaal overkoepelend internationaal orgaan zoals de Verenigde Naties. De VS hebben voor het eerst sinds de 'nieuwe wereldorde' hun ware gelaat getoond; niet het gelaat van de vader die zijn kinderen (Derde Wereld) of zijn seniele grootvader (Europa) leidt, maar het gelaat van de heerser, de despoot die vastbesloten is de wereld op economisch, politiek, militair én sociaal vlak te leiden en te regeren...

Ik ben absoluut geen voorstander van terroristische praktijken, van welke organisatie dan ook, ik ben alleen van mening dat er andere oplossingen zijn dan soevereine staten binnen te vallen, onschuldige mensen te doden (Amerikanen zijn niet de enige mensen) en te verminken enzovoort. Er moet een einde komen aan de hegemonie van Amerika over de wereld. Het is mijn mening dat slechts een samengesmeed, socialistisch Europa de Amerikaanse moloch kan weerstaan.