De druk van onderuit is gisteren doorgestoten tot in de 'parlementen' van het ABVV en het ACV. Het Generatiepact is er onverteerbaar verklaard. Een nieuwe algemene staking met een nationale betoging komt er op vrijdag 28 oktober. Deze keer in gemeenschappelijk vakbondsfront. Een mooie overwinning van de achterban. De regering geraakt nu meer en meer geïsoleerd.

Er heerst onrust op de werkvloer. Spontane stakingen breken sinds een week her en der uit. Het is duidelijk waarom. Met het Generatiepact zal het brugpensioen op 58 jaar snel tot het verleden behoren en moeten we opnieuw enkele van onze sociale verworvenheden inleveren voor de winsten van het patronaat.

Ondanks de grote technische en wetenschappelijke vooruitgang en de stijging van de productiviteit slaagt de economie er niet meer in om deze verwezenlijkingen om te zetten in een verbetering van de levenskwaliteit. Het economische systeem overleeft niet meer op rationele basis maar door gebrek aan een uitdager, een alternatief. Deze situatie kan enkel voortbestaan door de actieve medewerking van de sociaal-democratie.

Tweehonderd militanten delegees en secretarissen van het ABVV voerden actie aan het SP.a congres gisteren in de Grenslandhal te Hasselt. De congresgangers liepen spitsroeden tussen een dubbele haag van vakbondsruggen. De oneliner waarmee Johan Vande Lanotte meende te moeten reageren ("wie zijn rug naar links draait, kijkt naar rechts") toont dat hij het nog steeds niet begrepen heeft. Maar dat komt wel. Links organiseert zich in de Sp.a.

Rond 5 uur ‘s morgens trokken ABVV-delegatie wegblokkades op in het industriepark te Wilrijk in Antwerpen. De sfeer zat er meteen goed in. Vaatjes met kampvuur werden op de kruispunten gezet en arbeiders gebruikten zelfs hun eigen wagens om de weg te blokkeren.

Alle media tegen, alle partijsecretariaten (inclusief SP.a en PS) tegen, de grootste vakbond van het land die ter elfder ure 140.000 euro uitgeeft om een anti-stakingscampagne te voeren, zelfs een deel van het ABVV-kader dat maar matig of lauw reageert. Ondanks alle molenstenen die de staking klein moesten houden is ze een enorm succes. Als het establishment meent dit signaal te moeten negeren (zoals gesuggereerd wordt op de voorpagina van De Standaard van 7 oktober) dan speelt zij met vuur. Deze samenleving kraakt in al haar voegen.

In de vroege ochtendmist gingen we met enkele kameraden onze steun betuigen aan het piket van Agfa-Gevaert in Mortsel. Een grote groep ABVV-militanten was reeds lang paraat. Tegen de richtlijnen van hun vakbondsleiding in, waren ook de ACV-militanten goed vertegenwoordigd. We interviewden zowel de rode als de groene hoofdafgevaardigde.

Brussel is niet alleen een stad die ambtenaren in ministeries tewerkstelt. De arbeidersklasse in de voedingsindustrie, de metaal, de handel en het openbaar vervoer heeft vandaag haar stempel op de stakingsdag gedrukt.

Vanaf 7u deze ochtend organiseerden militanten van het ACOD piketten aan de drie ingangen van de Vrije Universiteit Brussel. Ze kregen daarbij de steun van enkele studenten en van het lokale schoonmaakpersoneel dat er in onderaanneming werkt.

Het ABVV heeft onder sterke druk van haar achterban een oproep gedaan voor een algemene staking op vrijdag 7 oktober. Het ACV doet dan niet mee, maar dreigt ook met een staking op maandag 10 oktober. De krachtmeting is ingezet rond het brugpensioen en de sociale zekerheid.

Het eindeloopbaandebat is één groot bedrog. De activiteitsgraad waarover zo hoog wordt opgegeven, is een valse parameter. Zoals steeds gaat het hier over het verhogen van de uitbuitingsgraad van de arbeid.

Het ABVV van Antwerpen nam begin september het initiatief voor een militantenvergadering over het brugpensioen. Een goede stap die overal in het land zou moeten nagevolgd worden. Want de vakbondsleiders mogen in geen geval beslissingen nemen zonder de basis te raadplegen. Ook de centrales van de openbare diensten moeten hierbij betrokken worden. De boodschap van de mensen op de vloer is ondubbelzinnig. Het standpunt van de top laat te wensen over. Dit kan je opmaken uit ons verslag.

De stookoliefactuur kost de gezinnen nu reeds 400 euro meer sinds het begin van het jaar. Tegen het einde van het jaar wordt er een meeruitgave voorzien van 600 euro. Dat kan voor ons niet meer. De olieproducten moeten terug in de index en de petroleumtrusts moeten betalen.

Vanwege de voorzitterverkiezing is het ideologisch congres van de SP.a uitgesteld met drie maanden, tot in maart. Dat geeft tijd om in de werkgroepen en vooral in de partijafdelingen de cruciale discussies te voeren. Want de rugzakjes, balpennen en ander promotiemateriaal zijn al lang klaar, maar op heldere analyse en perspectieven voor maatschappijverandering blijft het nog altijd wachten.

De CAO-onderhandelingen van deze lente waren moeizaam en gespannen. Dikwijls werd er gedreigd met stakingen voordat er een akkoord uit de bus kon komen. Soms werd er ook effectief actie gevoerd. Maar wat was het resultaat van deze CAO-ronde en welke lessen trekken wij hieruit?

"Op 59 jaar stoppen we meestal met werken. De regering wil ons tot 65 jaar doen werken." Met die woorden trekt Alain Clauwaert, een van de belangrijkste socialistische vakbondsleiders, aan de alarmbel. Luc Cortebeeck van het ACV doet hetzelfde en dreigt met een algemene staking in het najaar als de regering met dit plan doorgaat.

In november 2004 werd het rusthuis Zonnewende in Aartselaar overgenomen door de multinational Waterland. Hoe voelen de werknemers zich hier bij en heeft het een weerslag op de bewoners? We vroegen het aan een vakbondsafgevaardigde.

In het kader van algemene overheidsbesparingen die over de komende drie jaar samen 13 miljard euro moeten opbrengen, worden de lonen van de lagere ambtenaren en de lagere lonen in het algemeen aangepakt.

In sommige sectoren zoals de financiën is vandaag nog steeds een bittere krachtmeting bezig over de CAO. Vorige week spraken we met Jozef Mampuys, de hoofdredacteur van Raak, het blad van de Kristelijke Werknemers Beweging (KWB). Tijdens het interview vroegen we hem naar een algemene balans van de syndicale strijd en de radicalisering binnen de vakbonden.

De laatste weken zagen we verschillende keren een botsing tussen de vakbonden en de politieke partijen over het voorstel van een algemene sociale bijdrage (ASB). Voor ABVV en ACV moet zo’n ASB de sociale zekerheid (SZ) van extra middelen voorzien. SP.a en CD&V reageren daar allergisch op. Vonk sprak hierover met Jozef Mampuys, hoofdredacteur van Raak, het blad van de Kristelijke Werknemers Beweging.

ACV en ABVV stellen een algemene sociale bijdrage voor om de sociale zekerheid (SZ) te financieren. Dat de vakbonden weerwerk bieden tegen het kaalplukken van de SZ kunnen wij alleen maar toejuichen. Als werkende mensen moeten wij inderdaad niet de klaagzang van het patronaat en de regering volgen, maar daarentegen een eigen visie hebben op financiering van maatschappelijke behoeften (zoals gezondheidszorg, pensioenen enz.). Daarom dat Vonk ook graag een bijdrage levert aan dit debat.

Met onze reeks artikelen ‘Het leven zoals het is’ willen we via interviews tonen dat leven onder het kapitalisme voor veel mensen geen lachertje is. Voor artiesten bijvoorbeeld. C. is een jonge dertiger en sinds zijn 18de actief bezig met kunst. Volgens de overheid is hij echter werkloos en moet hij dus een ‘echte’ job gaan zoeken.

Of de staking in de distributiesector doorgaat, weten we vandaag. Het ongenoegen bij de basis is groot. Vorig jaar konden ze hun slag al eens thuis halen louter door te dreigen met een staking. Wij gingen deze week de sfeer snuiven op de militantenvergadering van BBTK Handel Antwerpen en interviewden enkele delegees.

Op 17 en 18 december houdt de SP.a haar ideologisch congres. De inhoudelijke voorbereidingen zijn ondertussen gestart, onder de vleugels van drie v’s: verwondering, verontwaardiging en verantwoordelijkheid. We zullen dan ook bij wijze van boutade onze visie op het gebeuren in overeenstemming met deze gladde marketingaanpak uiteenzetten. Deze tekst verspreidde Vonk als pamflet op 1 mei.

In de voedingsindustrie hebben ze na tien dagen actie een loonsverhoging van 5,2 procent in de wacht gesleept. Dat is niet niks in het huidige klimaat. Veel syndicalisten zullen zich afvragen: hoe deden ze dat? Gezien de conflicten in veel andere sectoren is het interessant om hier even bij stil te staan.

In het najaar organiseren de socialisten nog eens een ideologisch congres. Hoewel Stevaert ons vertelt dat dit gebeurt in het kader van 120 jaar socialistische partij en 60 jaar sociale zekerheid liggen de bedoelingen van de SP.a-top elders. Daarom deze bijdrage net na 1 mei, zodat we in de beste tradities van de arbeidersbeweging de strijd kunnen aanvatten tegen de mist waarin de sociaal-democratie de sociale strijd tracht te hullen.

Teneinde druk te zetten op de onderhandelingen met de patroonsorganisatie Agoria over het sectorakkoord op dinsdag 19 april, gingen de werkers van zo’n 150 grote bedrijven reeds in staking op de maandag 18 april. De grote bedrijven hebben immers meer invloed binnen de besluitvorming in Agoria.

Ter gelegenheid van 1 mei publiceren we meigroeten uit de hele beweging. Dit is onze bijdrage tot een strijdbare Dag van Arbeid. Maar deze meigroeten zijn ook een belangrijke bron van inkomsten. Vonk is volledig zelfgefinancierd. Wij hangen dus niet af van subsidies of van de banken. Al het geld voor het financieren van onze werking komt van gewone mensen: arbeiders, bedienden, werklozen, studenten enzovoort.

Op woensdag 20 april is er een grote actie van de onderwijsvakbonden tegen hun minister Frank Vandenbroucke. Deze actie niets te vroeg. Reeds van het begin van dit jaar weten we dat er tal van besparingen gepland zijn, zowel bij het onderwijzend personeel, de centra voor leerlingenbegeleiding als het ondersteunend en meester-, vak- en dienstpersoneel.

De paus is dood. Sinds het begin van zijn pijnlijke doodstrijd worden we overal ter wereld overstelpt met een reusachtige mediacampagne waarin het leven en de daden van Johannes Paulus II worden bewierookt. Hier volgt een kritische terugblik op het pontificaat van Johannes Paulus II.

De voedingssector is als eerste op koers om de loonnorm te doorbreken. Maar het patronaat van de voedingsindustrie doet moeilijk. Hier proberen we uit te leggen hoe en waarom Fevia vervelend doet bij het ondertekenen van een akkoord dat al door de vakbonden werd goedgekeurd.

In tijden van spanningen tussen arbeid en kapitaal proberen de bazen altijd de loontrekkenden te verdelen. In de voedingssector is dat vandaag ook zo. De bazenorganisatie Voka publiceerde een ronduit gortige persmededeling om te stoken tegen ‘de Walen’. De Antwerpse ABVV Voedingscentrale reageerde dan ook prompt. We publiceren hier hun antwoord.

Vrijdag 25 maart staakten de Vlaamse ambtenaren. We interviewden Yves Brusseel, ACOD vakbondsmilitant afdeling Oostende, over het hoe en het waarom van de stakingsactie.

Na een tweetal weken van acties werd er dinsdag een ontwerp van sociaal akkoord bereikt in het paritair comité van de Voedingsnijverheid. Donderdagavond 24 maart kwamen de delegees van de afdeling Antwerpen-Waasland bijeen om een standpunt te bepalen. Het sociaal akkoord werd unaniem goedgekeurd door de delegees. Wij hadden een gesprek met de lokale secretarissen Yvan de Jonge en Dany van Cauwenbergh na afloop van de vergadering.

De beurtstakingen in de Voeding gingen vandaag verder. De Rode Woede toont dat we de zever van het patronaat niet moeten slikken. In Kontich, nabij Antwerpen, ging het bedrijf Dulcia Haribo plat. We interviewden ABVV delegee Krista van Geldorp en secretaris Dany van Cauwenbergh.

De krachtsproef voor een goede CAO in de voedingsindustrie is volop aan de gang. Baudouin Ferrant, secretaris ABVV Voeding in Brussel, levert ons zijn eerste analyse van wat een toonaangevende strijd aan het worden is.

Subcategorieën

Tijdschrift Vonk

layout Vonk 322 page 001

Activiteiten

Onze boeken

Onze boeken