“Een spook waart door Europa.” Met deze gevierde zinsnede riepen de auteurs van het Communistisch Manifest het begin uit van een nieuwe fase in de menselijke geschiedenis. Dat was in 1848, een jaar van revolutionair oproer in Europa. Nu waart er echter een spook, niet alleen door Europa, maar door de hele wereld. Het is het spook van de wereldrevolutie.
Soms duwt de geschiedenis het gaspedaal in. Dat is wat we de laatste maanden zagen met een snelle opeenvolging van volksopstanden over de hele wereld: Soedan, Algerije, Libanon, Ecuador, Haïti, Puerto Rico, Chili, Honduras, Catalonië, Hong Kong, ... Dit zijn niet louter grootschalige demonstraties en protestacties, maar opstanden met een revolutionair karakter, gericht op systeemverandering.
2019 is nu al een jaar van wereldwijde revolutionaire bewegingen. Het lijstje opstanden uit de laatste twaalf maanden is indrukwekkend: Frankrijk, Iran, Soedan, Tunesië, Hong Kong, Haïti, Ecuador, Irak, Chili en Libanon. In al deze landen hebben massale anti-regeringsprotesten en algemene stakingen plaatsgevonden, of vinden er plaats.
We leven in een periode van scherpe en plotselinge veranderingen. De politiek in het Verenigd Koninkrijk heeft intussen een Monty Python-gehalte bereikt en de Brexit heeft bij de meeste mensen een zeker gevoel van vermoeidheid doen intreden. Premier Boris Johnson mag dan wel een reactionaire clown zijn, dom is hij niet en op Trumpiaanse manier heeft hij op dit gevoel kunnen inspelen.
Naar aanleiding van de draconische straffen die het Spaanse Hoger Gerechtshof heeft uitgesproken tegen de Catalaanse nationalistische leiders herpubliceren we dit achtergrondartikel. Om de huidige crisis in Spanje en Catalonië te begrijpen, moeten we even onze Belgische/Vlaamse bril afzetten. Er worden te gemakkelijk oppervlakkige vergelijkingen gemaakt met het Vlaanderen van de N-VA en het Vlaams Belang waardoor een rechtse en ondemocratische inhoud wordt gegeven aan de beweging in Catalonië. Op die manier laten we de kwestie van Catalonië in rechtse handen en blijft de N-VA aan zet.
Dit artikel werd geschreven op 8 oktober. Intussen heeft de gevluchte regering, met bemiddeling van de VN en het Vaticaan, een deal gesloten met CONAIE, waarbij het gehate bezuinigingspakket geschrapt is in ruil voor het beëindigen van de protesten. Een grote overwinning voor de massa's! Echter, zolang Moreno aan de macht blijft, zijn nieuwe bezuinigingspakketten onvermijdelijk.
Dit is de verklaring van onze internationale organisatie (IMT) over de Turkse agressieoorlog tegen Rojava, de Koerdische regio in Noord-Syrië. Wij steunen deze verklaring en pleiten voor een algehele stop op Belgische wapenexporten naar Turkije, en het beëindigen van de 'Erdogan-vluchtelingendeal'.
Op 1 oktober 2019 wordt de 70ste verjaardag van de Volksrepubliek China gevierd. Een dag waarop de Chinese overheid een beeld van een sterk en verenigd China de wereld in wil sturen. Dat verenigd China is uiteraard een illusie. Sinds de Volksrepubliek China in 1949 uitgeroepen werd door Mao Zedong heeft China voortdurend dissidentie gekend. Dissidentie die steevast beantwoord werd met harde repressie.
Op 5 augustus heeft de regering van Trump een verdere escalatie ingezet tegen de regering van Venezuela. Trump ondertekende een decreet dat alle tegoeden van de Venezolaanse regering in de Verenigde Staten bevroor en alle transacties met Venezuela verbood (behoudens specifieke toestemming van zijn administratie). Dit komt neer op een economische boycot tegen het land dat al zo zwaar getroffen is.
De laatste 8 maanden wisselden revolutie en contra-revolutie elkaar snel af in Soedan. Kort na de val van de dictator Omar Al Bashir, viel het leger dat de macht had overgenomen op 3 juli de protesten aan. Die bloedige repressie werd echter overweldigd door nog grotere protesten, die de toepasselijke naam ‘Million March’ kregen.
Groot-Brittannië bevindt zich door de hele Brexit-saga in een diepe crisis en is een van de meest onstabiele landen in Europa geworden. Kersverse premier Boris Johnson lijkt vastberaden om voor ‘no deal’ te gaan, iets wat vergeleken kan worden met het kopen van een blusdeken alvorens jezelf in brand te steken. De Brexit zal immers grote gevolgen hebben voor de Europese economie, die al op de rand van een recessie staat.
Vanaf 1 augustus is het nikab-en boerkaverbod in Nederland ingegaan. Dit werd in 2005 al door de PVV voorgesteld, en kreeg op 26 juni 2018, met ondersteuning van VVD, CDA, ChristenUnie, SGP, OSF, PvdD en 50PLUS, een meerderheid in de Eerste Kamer. Tegen dit verbod waren D66, PvdA, GroenLinks en SP. Tijdens de eerdere stemming in de Tweede Kamer, op 29 november 2016, stemden PvdA en SP echter voor het verbod!
Op 2 april kwamen Algerijnen de straat op om te vieren dat president Abdelaziz Bouteflika zijn aftreden bekendmaakte. Dit volgde op anderhalve maand van massaprotesten tegen zijn regering.
Het aantal slachtoffers van de Rapid Support Forces (RSF)-militie in Soedan, nadat die vorige week de protesten neersloeg, heeft 113 bereikt.
De Europese verkiezingen van 26 mei zullen waarschijnlijk leiden tot een drastische verschuiving binnen het Europees parlement, aangezien de belangrijkste partijen al enkele jaren in crisis zijn.
Na de afzetting van de nu voormalige president Omar al-Bashir door het leger op 11 april, bleef het volk op de straten. Het verwierp de avondklok en de militaire overgangsraad onder leiding van Awad Mohamed Ahmed Ibn Auf, de voormalige Eerste Vicepresident van Soedan.
Jorge Martin (JM) van Hands Off Venezuela, onze internationale campagne ter verdediging van de verworvenheden van de Venezolaanse Revolutie, werd geïnterviewd door Will Brehm (WB) van FreshEd
Het kabinet Rutte III leek relatief eensgezind en stabiel te zijn. De aankomende verkiezingen van 20 maart en de bewegingen van onderop vergroten nu echter de spanningen.
Als Belg in het Verenigd Koninkrijk Brexit uitleggen aan niet-Britten, is een beetje zoals de communautaire kwestie in België uitleggen aan een niet-Belg: een zo goed als onmogelijke opdracht. Toch doen we hier een poging om een overzicht te geven van het circus dat zich aan het afspelen is over het Kanaal.
De beweging van de gele hesjes is een sociale aardbeving met uitzonderlijke kracht. Het vertegenwoordigt een belangrijk keerpunt in de klassenstrijd in Frankrijk - en is een bron van inspiratie voor arbeiders over de hele wereld. Het zal een diepgaande en blijvende impact hebben op het politieke leven van het land.
Er is een staatsgreep aan de gang in Venezuela, gepromoot door het imperialisme en zijn lakeien van het Lima-kartel; en uitgevoerd door zijn marionetten in de oppositie. Op 23 januari kwam de coup in een hoger stadium van uitvoering terecht, toen afgevaardigde Guaidó een eed aflegde als 'president verantwoordelijk voor de republiek'.
Een kat in het nauw maakt wilde sprongen. Deze mooie Nederlandse uitdrukking is een passende omschrijving van de Amerikaanse elite in deze tijd van kapitalistische crisis. "Fascisme is niets anders dan kapitalisme in verval", zei Leon Trotski. En al is de huidige regering in Washington geen fascistisch regime, Donald Trump en zijn gevolg tonen autocratische trekjes die enige bezorgdheid legitimeren.
De politieke en sociale situatie in Frankrijk verandert met een halsbrekende snelheid. In minder dan één maand heeft de beweging van de Gele Hesjes het land aan de rand van een revolutionaire crisis gebracht. In de komende dagen is het mogelijk dat deze drempel overschreden wordt. Wie zal er over beslissen?
De beweging van “De Gele Hesjes” in Frankrijk bevindt zich op een keerpunt. Geconfronteerd met een golf van radicalisme– wat het voortbestaan van zijn regering in gevaar brengt – heeft Macron zijn denigrerend toontje laten varen. Dit terugkrabbelen is het gevolg van weekendlange straatgevechten tussen duizenden betogers en de Franse politie.
Dit is een gezamenlijke verklaring van onze kameraden van Bloque Popular Juvenil (El Salvador), Izquierda Marxista (Honduras) en La Izquierda Socialista (Mexico) over de migrantenkaravaan van duizenden mensen die zich van Centraal-Amerika richting de VS beweegt. De arbeiders in de verschillende landen in de regio, hebben meer gemeen met elkaar dan met de lokale elites en het Amerikaanse imperialisme.
Bolsonaro won de tweede ronde van de Braziliaanse presidentsverkiezingen met een score van 55%. Hij versloeg hiermee Haddad – de kandidaat van de Arbeiders Partij (PT) die 45% behaalde. Alle hoop op een ultieme nek aan nek race werd de bodem ingeslagen. Dit resultaat is een achteruitgang voor de arbeidersklasse en de armen. We moeten begrijpen wat dit betekent, wat tot dit resultaat leidde en welke strategie de arbeidersbeweging tegenover deze reactionaire regering zou moeten ontwikkelen.
De Praagse Lente was een beweging met het potentieel om zich te ontwikkelen tot een politieke revolutie tegen de bureaucratie van de Communistische Partij (CP), mogelijk met verstrekkende gevolgen. Om deze reden is de Praagse Lente de afgelopen halve eeuw besmeurd door stalinisten, gecoöpteerd door liberalen en door beide partijen verdraaid.
In augustus was Italië opnieuw in het nieuws wegens een verschrikkelijke ramp. De Morandi-brug in Genua stortte in, wat leidde tot 43 doden, tientallen beschadigde gebouwen en natuurlijk serieuze problemen voor het vervoer in de regio. Op de brug passeerden dagelijks 75.000 voertuigen, voornamelijk richting Genua's haven, waarvoor het een belangrijke verbinding was.
Een delegatie van 6 activisten van Vonk/Révolution bezocht het Wereldcongres van de International Marxist Tendency (IMT), dat van 24 tot 28 juli in de Italiaanse Alpen. In totaal waren er 370 kameraden en bezoekers aanwezig uit verschillende landen in Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Afrika en Azië.
We zien een toenemende klassenstrijd in Nederland. Traditioneel zijn de zomermaanden een rustige periode, maar deze zomer hebben we een reeks strijdbare stakingen gezien. Zo kwamen de buschauffeurs van het regiovervoer in actie, maar ook metaalarbeiders, piloten en zorgmedewerkers in de universitaire ziekenhuizen.
De voorbije jaren hebben Nederlandse studenten meermaals geprotesteerd tegen hun precarisering en de besparingen in het onderwijs. Bij aanvang van het nieuwe academiejaar broeit het opnieuw.
‘Opstand in de Rif’ is een boek dat poogt de honger naar ideeën te lessen, verklaringen en analyse te geven van een echte volksopstand. Deze volksopstand speelt zich ‘in real time’ af op een paar uur vliegafstand van de hoofdstad van de Europese Unie.
Donald Trump, die zijn verkiezingscampagne voerde onder de slogan “Make America great again” en beloofde nu eens prioriteit te gaan maken van nationaal beleid, zoekt het steeds meer elders. Terwijl zijn reactionaire politiek in de VS van dag één op massaal protest kon rekenen, probeert hij nu via zijn buitenlands beleid een uitweg te zoeken en zijn “grootsheid” te tonen door economische sancties op te leggen, allerlei verdragen onder druk te zetten en “fantastische relaties” aan te knopen met despoten zoals Kim Jong-un.
Sinds de verkiezingen in Hongarije van 8 april, is hoofdstad Boedapest al meerdere malen het toneel geweest van massale protesten. De Fidesz partij van minister-president Viktor Orbán gaat dankzij haar overwinning in april voor de derde achtereenvolgende keer regeren. Niet alleen onder de lokale bevolking leidt dit tot onrust en onvrede; ook vanuit de Europese Unie is kritiek geuit op de Fidesz partij.
Wat een enorm contrast tussen de openingsviering van een nieuwe VS-ambassade in Jeruzalem en hetgeen op het zelfde ogenblik gebeurde in Gaza! Daar werden diezelfde dag door Israëlische scherpschutters 59 Palestijnse betogers gedood en vielen meer dan 2700 gewonden.
In heel de VS zijn leerkrachten in actie. Door scholen in elk district van de staat West Virginia te sluiten - waarbij ze zelfs anti-stakingswetten die werknemers in de publieke sector verbieden dergelijke actie te ondernemen naast zich neerleggen - hebben leerkrachten en andere onderwijzend personeel de arbeidersbeweging een voorbeeldige les in klassenstrijd gegeven. Hun inspirerende overwinning heeft nu vergelijkbare acties in Kentucky, Oklahoma, Arizona en andere delen van het land teweeggebracht.
Er zit weer pit in het sociaal protest ten zuiden van de Pyreneeën. Tot voor kort was het politieke toneel daar in de ban van het opgeklopte Spaans nationalisme met een stevige scheut Franco nostalgie. Dit was de reactie van het establishment op de nationaal democratische verzuchtingen van het Catalaanse volk.
Zeven kameraden van de IMT werden vandaag gearresteerd in Karachi door het Pakistaanse leger en de Sindh Rangers, een paramilitair staatsdepartement dat bekend staat voor buitenrechterlijke moorden. We moeten nieuws van deze misdaad verspreiden in de arbeiders-en studentenbeweging over de hele wereld. We hebben berichten van protest en solidariteit nodig! Kom in actie!
De Koerden zijn een bevolking met een eigen cultuur, taal en geschiedenis maar zonder land. Nu vormen zij de meerderheid van de bevolking in aan elkaar grenzende delen van Irak, Iran, Turkije en Syrië. In al deze landen werd de Koerdische bevolking in meer of mindere mate onderdrukt. De huidige grenzen werden aan de bevolking van deze landen opgedrongen door het Frans en het Brits imperialisme, de winnaars van de eerste wereldoorlog. Sedert dan tot nu is er een vrijwel onafgebroken verzet geweest van de Koerden, soms in de vorm van een strijd voor meer autonomie, soms met het doel een eigen Koerdische staat te vormen.
We bevinden ons aan het begin van een sociale beweging die een ommekeer zou kunnen betekenen in de evolutie van de strijd tussen onze zijde - de jeugd en de loontrekkenden - en het andere kamp, dat van de grote werkgevers/bazen, waarvan de regering Macron de uitvoerende macht is.
Begin februari hadden wij een gesprek met John Peterson, hoofdredacteur van Socialist Revolution, het Amerikaanse tijdschrift dat net zoals Vonk deel uitmaakt van de IMT (International Marxist Tendency). We hadden het voornamelijk over het afgelopen jaar met Trump als president en een oppositiebeweging, die sinds zijn inauguratie aanzienlijk groeide. Ondertussen zijn ook de scholieren in de VS betrokken bij de politieke strijd naar aanleiding van de zoveelste schietpartij, dit keer in de Stoneman Douglas High School in Parkland, Florida.
In tien maanden tijd heeft president Marcron minstens evenveel contra-hervormingen in gang gezet dan de regering van Francois Hollande in vijf jaar. Hij slaat snel en hard toe, laat niemand ongemoeid - met uitzondering van uiteraard, zijn oversten, de grote kapitalisten, diegenen van wie de miljarden euros doorwegen. Het is hun regering, de regering van de 1% (of zelfs minder).
Dat Venezuela niet op sympathie kan rekenen bij het Witte Huis is geen nieuws. Zowel president Bush, als Obama en Trump hebben jarenlang een heleboel maatregelen uitgekiend om de Bolivariaanse revolutie de nek om te draaien. Het buitenlands beleid van de VS tegenover Venezuela is nooit veranderd in 20 jaar. De staatsgreep tegen de democratisch verkozen president Hugo Chavez en 2002 was het meest flagrante voorbeeld van deze inmenging. Deze campagne is nooit gestopt.
Eind 2017 organiseerden vier vakbonden op ‘Black Friday’ (24 november) een staking die de belangrijkste site van Amazon in Piacenza (in het Noorden van Italië) sterk heeft verstoord.
In Duitsland is een reusachtige partij armworstelen, tussen de machtige metaalvakbond IG Metal en het patronaat van de metaal-en elektronicasector, aan de gang.
Dit artikel werd op 19 januari geschreven, toen de Turkse inval in Afrin net was begonnen. Erdogans regime zet nu volop door, zonder enig tegenwicht van de zogenaamde 'Westerse democratieën'. Dit onderstreept de analyse dat de Koerdische massa's niet kunnen rekenen op de grootmachten, maar enkel op de internationale solidariteit van de werkende klasse en jongeren.
In de Middellandse zee speelt zich al jaren iets af dat het best te vergelijken valt met een stille, eenzijdige oorlog. Het gaat hier niet om een oorlog in de traditionele betekenis, omdat er geen strijdende legers mee gemoeid zijn, maar om een strijd van de “beschaafde wereld” die zich verschanst tegen honderdduizenden ongewapende mensen. Hun enige misdaad is dat zij wanhopig de armoede, de onmenselijke levensomstandigheden en de vernietiging van bestaansmiddelen in hun land van herkomst proberen te ontvluchten. Ze hopen hun droom van een beter leven, voor zichzelf en hun familie, in Europa te kunnen waarmaken.
Het jaar 2018 begon met massaprotesten in Iran. Over het hele land zijn er protesten geweest van voornamelijk arbeiders en arme lagen van de bevolking. Dit is de eerste golf van protest sinds de zogenaamde Groene Beweging van 2009.
Duitsland bevindt zich een politieke crisis als gevolg van de recente verkiezingen en mislukte coalitie-onderhandelingen. Hans-Gerd Oefinger analyseert voor ons de toestand in het land dat de EU economisch en politiek overheerst.
