1. Op de vergadering van de uitvoerende raad van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde van 13 juni 2002 staan verschillende agendapunten: verslaggeving en discussie nationaal congressen ABVV en BBTK evenals financiële werking; op deze vergadering wordt uiteindelijk op vraag van verschillende secretarissen (die achteraf voor de verwijdering van Faust pleitten) de kwestie van de financiën niet behandeld.

2. Eind juni heeft Christian Roland een ontmoeting met Faust. Op deze ontmoeting stelt hij Faust een “gouden brugpensioen” voor als hij wil vetrekken in het najaar. Verschillende miljoenen zouden hem toekomen als hij met stille trom zou willen vertrekken. Faust antwoordt categoriek NEEN op dergelijk voorstel (dixit Albert Faust op de meeting van 15 juli ‘s avonds).

3. Enkele dagen later (2 juli) brengt de COFI (financiële commissie) verslag uit waarin wordt gevraagd BBTK-BHV onder voogdij te plaatsen en Albert Faust opzij te schuiven.

4. Op juli vergadert het nationaal uitvoerend comité van BBTK en beslist Albert Faust te ontslaan en de afdeling BHV onder voogdij te plaatsen. Maar vanuit statutair oogpunt beschikt het nationaal uitvoerend comité niet over een dergelijke bevoegdheid. Volgens artikel 20 van de statuten van BBTK beperkt de bevoegdheid van BBTK-nationaal zich tot de organisatie van propaganda, de uitvoering van de beslissingen van nationale congressen en het nationaal uitvoerend comité evenals de leiding van alle kwesties die BBTK-nationaal betreffen. De voogdij en het ontslag van Faust zijn dus onstatutair. Vanuit juridisch oogpunt is de werkgever van Faust BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde en kan hij enkel door deze geleding ontslagen worden. Zowel de uitspraak in kortgeding van de burgerlijke rechtbank als de arbeidsrechtbank oordelen dat de hele procedure haaks staat op de statuten van BBTK. Als feitelijke vereniging is BBTK-BHV lid van BBTK-nationaal, betaalt een afdracht (44 procent ofte jaarlijks ongeveer 3 miljoen euro) van de door Brussel geïnde lidgelden en hebben de Brusselse instanties een hogere hiërarchische waarde dan BBTK-nationaal.

5. Om hun slag thuis te halen hebben Roland en De Vits een beroep gedaan op Brusselse secretarissen. Dertien van de veertien secretarissen zouden de beslissing van BBTK-nationaal steunen. Dit is onjuist: tien van de veertien steunen de beslissing van BBTK-nationaal. Maar ook zij zijn niet bevoegd. Enkel de regionale uitvoerende raad die 144 leden telt kan deze beslissing nemen en heeft deze NIET genomen. Edouard Mommens (die samen met Albert Faust en Marc-André Verbeure ontslagen werd) kreeg eveneens het aanbod van een “gouden brugpensioen” (375.000 euro) als hij het ontslag van Faust zou steunen. Hij weigerde verraad te plegen. Uit goed ingelichte bron weten we dat onder die tien secretarissen die het hardst roepen tegen Faust er twee zijn die het meest chaotisch omgingen met financieel beheer: Anita Van Hoof en Jean-Marie Frissen. Indien we de argumenten van de COFI over misbruiken en mismanagement zouden volgen dan zou er GEEN ENKELE secretaris het vertrouwen mogen genieten. Blijkbaar doet men toch een beroep op sommigen om anderen uit te sluiten: maar waar berusten dan de verantwoordelijkheden?

6. Is Faust rijk geworden als algemeen secretaris ? Neen. BBTK Brussel is wel van 35.000 naar 80.000 leden opgeklommen in iets meer dan 20 jaar. Heeft hij 24 wijnflessen aangekocht aan 3000fr/stuk ? Neen, niet hijzelf maar wel het secretariaat en deze wijnflessen dienen als cadeau om de afzwaai van oudere militanten te vieren… Heeft hij recent zijn loon verhoogd ? Jawel, en dit gebeurde nadat Roland opmerkte dat hij het laagste loon had van alle Brusselse secretarissen en dat dit toch wel een louche zaak was. Een inhaalbeweging naar het loonbarema van secretarissen om valse beschuldigingen te vermijden keert zich uiteindelijk tegen hem. In tegenstelling tot vele vakbondssecretarissen rijdt Faust NIET met een BMW noch met een Audi 6 of een Safrane. Wie in Brussel woont ziet hem regelmatig op de tram zitten …

Kortom, er is bij BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde GEEN zwarte kas met verschillende miljoenen zoals bij de affaire BBTK Antwerpen in 1994. Er is evenmin sprake van ontduiking van gelden, noch van belastingen noch van sociale bijdragen. Er zijn enkel achterstallen en bepaalde uitgaven waar tegenover geen facturen bestaan. De aankoop van twee huizen naast het syndicale huis op het Rouppeplein is een goede zaak: de huizen stonden te verkrotten en bijgevolg kan zowel de metaal als BBTK uitbreiden zonder elders een bijgebouw te moeten huren of kopen met de meerkost van dien. De hele financiële affaire is uit de lucht gegrepen of opgeblazen.

7. De ware toedracht situeert zich in de politiek-syndicale sfeer: de normalisering van het gehele apparaat. De huidige interprofessionele koers staat haaks op een syndicale praktijk die ruimte laat voor strijd en conflict op de bedrijfsvloer of interprofessioneel. De standpunten van ABVV-nationaal rond het herenakkoord zijn hiervan een bewijs: in de oorspronkelijke versie verklaarden Nollet en De Vits zich akkoord met het verbod op solidariteitsstakingen en de afhandeling via juridische structuren van elk arbeidsconflict. Faust heeft zich solidair durven opstellen met de dertien van Clabecq… Iedereen moet in het gelid lopen en het syndicaal apparaat moet homogeen worden. Faust is een obstakel en een symbool van een ander syndicalisme: de deuren van de vakbond openen voor mensen zonder papieren, voor prostituees zoals hij gedaan heeft, staat inderdaad mijlenver verwijderd van een praktijk die enkel oog heeft voor het institutioneel sociaal overleg. Op het nationaal congres heeft De Vits uiterst links en uiterst rechts op eenzelfde lijn geplaatst en gesteld dat er geen plaats is voor uiterst links in de vakbond. Een heksenjacht kan aldus geopend worden. Net zoals onder het Mc Cartyisme in de VS van de jaren ‘50 was men communist zonder het te zijn. Onder de dictatuur van Stalin werd iedereen van trotskistisch verraad verdacht. Schep een (denkbeeldige) vijand en stigmatiseer aldus elke opposant. Interne democratie wordt gefnuikt en de leiding eigent zich de alleenheerschappij toe. Reeds een jaar voor de opvolging van Nollet was de opvolger bekend. De ‘syndicale’ monarchie duldt geen betwisting noch pluralisme. Faust is een obstakel en een symbool van een ander syndicalisme. Op het nationaal congres heeft De Vits uiterst-links en uiterst rechts op eenzelfde lijn geplaatst en gesteld dat er geen plaats is voor uiterst links in de vakbond. Een heksenjacht kan aldus geopend worden. Net zoals onder het Mc-Cartysme in de VS van de jaren 50 was men communist zonder het te zijn. Onder de dictatuur van Stalin werd iedereen van trotskystisch verraad verdacht. Schep een (denkbeeldige) vijand en stigmatiseer aldus elke opposant. Interne democratie wordt gefnuikt en de leiding eigent zich de alleenheerschappij toe. Reeds een jaar voor de opvolging van Nollet was de opvolger bekend. De 'syndicale' monarchie duldt geen betwisting noch pluralisme.

8. BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde is een actieve sectie, verre van 'archaïsch' en heeft niets weg van het zogenaamde "19de eeuws syndicaal feodalisme" zoals door sommige 'onafhankelijke' media wordt beweerd:

- Meetings en acties in gemeenschappelijk vakbondsfront samen met LBC en CNE; geen sectarisme en verdeeldheid wanneer het om de belangen van de werkers gaat.

- Actief onder de meest onderdrukten (mensen zonder papieren, prostituees)

- Interprofessioneel met een actieve deelname aan de activiteiten van ABVV Brussel zoals bv. het jaarlijkse 1 mei-feest zoals er geen enkele andere ABVV-afdeling er nog organiseert; deelname aan de migrantencommissie, bijdrage tot de vrouwenwerking.

- Multicultureel: Franstaligen én Vlamingen hebben er hun thuis.

- Internationalistisch: acties in solidariteit met de werkers van Food-Lion ofte Delhaize in de VS ; een vaste aanwezigheid op Europese vakbondsbetogingen enzovoort.