De paarsgroene regering is erg bedreven in het nemen van beslissingen met de optische eigenschappen van een geslepen diamant: naargelang hoe men ze in het licht houdt flonkeren ze rood, blauw of groen en kunnen de respectievelijke partijvoorzitters ze makkelijker aan hun achterban verkopen. Die schitterende facetten verbergen echter niet zelden een hoogst onzuivere en hypocriete kern.

Zo ook de regularisatie van de mensen die illegaal in ons land vertoeven (de zgn. Sans Papiers). In afwachting van de beslissing over hun asielaanvraag mogen deze mensen zich nu onder andere gaan inschrijven als werkzoekende bij de VDAB. Zij krijgen dan een grijs kaartje mee met hun naam op. Ondanks de welgemeende en polyglotte inspanningen van het VDAB-personeel om hen duidelijk te maken dat dit kaartje niet méér is dan een bewijs van inschrijving, verkeren de meesten onder hen in de waan dat dit de reeds zo lang begeerde arbeidsvergunning is.

Niets is minder waar. De werkzoekende heeft enkel het recht te solliciteren voor een job en de werkgever heeft vervolgens het recht een arbeidsvergunning…aan te vragen. Gesteld dat betrokkene reeds het geluk heeft een werkgever te ontmoeten die niet racistisch is ingesteld dan mag deze laatste zich door een papierwinkel beginnen werken waarvan het resultaat pas… 6 tot 8 weken later gekend is ! Want dat is momenteel de gemiddelde wachttijd bij de immigratiedienst in Hasselt die het dossier moet behandelen.

Men moet als werkgever al een geharde idealist zijn (en hoeveel Vlaamse werkgevers zijn er dat ?) om deze rit uit te zitten. Bovendien blijft het eindresultaat onzeker want het antwoord kan natuurlijk ook “neen” zijn. En misschien moeten ze uiteindelijk zelfs het land uit. De regering heeft de sans papiers dus enkel in theorie toegestaan te werken in België: groenen tevreden, socialisten tevreden, liberalen tevreden…

Nochtans zijn er door de hoge economische groei van het ogenblik objectieve mogelijkheden om deze mensen al is het maar tijdelijk aan het werk te zetten. Als de uitzendsector eens een sociale rol zou kunnen spelen dan is het wel in dit dossier. Maar uitgerekend uitzendkantoren die van de ene dag op de andere volk moeten kunnen “leveren” kunnen deze mensen binnen de huidige wetgeving niet inzetten…

Natuurlijk zijn wij voor de afschaffing van de hele papierwinkel die de grenzen wijd open zet voor (maffia)kapitaal maar ze potdicht houdt voor mensen in nood. Maar zelfs binnen het kader van de huidige slechte wetgeving zou het niet meer dan billijk zijn deze mensen via een eenvoudige procedure te laten werken voor een uitzendkantoor.

Tijdschrift Vonk

layout Vonk 322 page 001

Activiteiten

Onze boeken

Onze boeken