De directie van de multinational speelt een cynisch spel van verdeel en heers: de Golf zou verdwijnen in Vorst en gaat naar Wolfsburg. De Polo blijft over, maar met een kleine productiehoeveelheid is dit onvoldoende om nog maar één ploeg draaiende te houden.

In een dergelijke context is de geruchtenmolen vanzelf op gang gekomen: “de boel gaat sluiten”, “wij moeten premies eisen” enzovoort. Hier speelt de VW-directie ook op in: warm en koud blazen, het ergste aankondigen en dan een opening maken. De herstructurering bij VW Vorst met een banenverlies van 4.000 dreigt maar niets is beslist. Niet toevallig heeft de multinational de meest strijdbare fabriek van de groep uitgekozen. De redenering is eenvoudig: als ze hier haar slag thuis haalt, dan zullen de vakbonden elders ook wel plooien. Maar nogmaals, niets is beslist. Enkel de krachtsverhoudingen zullen de uitkomst bepalen.

Vandaag betogen tienduizenden samen in solidariteit met de getroffen werkers. Protest en verontwaardiging zijn echter onvoldoende. Samen moeten we een vuist maken. De vakbonden moeten een Europese vuist maken. Werkonderbrekingen en solidariteitstakingen moeten duidelijk maken dat de patronale dictatuur niet opgaat in deze landen. Om niet ten onder te gaan in het patronaal pokerspel moeten de arbeiders aan één zeel trekken. De aanval op de arbeiders van Vorst is een aanval op alle arbeiders van de hele multinational, waar ze ook werken: bij Audi, Seat, Skoda of Volkwagen; in België, Spanje of Duitsland. Daarom moeten de vakbonden en duidelijke strategie uitstippelen en internationaal op één lijn gaan staan. Dit vergt soms tijd, maar is niet onmogelijk.

De juiste lijn is er één van solidariteit. Niet in het delen van de slagen en de sociale achteruitgang maar in het beschermen van banen en werkomstandigheden. De productievolumes voor het komende jaar moeten besproken worden in de schoot van de Europese ondernemingsraad, model per model. De verdeling ervan mag niet de ene bevoordelen en de andere benadelen. De polyvalentie van de montagelijnen maakt een spreiding mogelijk. De flexibiliteit, de werkuren en de lonen zouden gelijkgeschakeld moeten worden. Deze van de nieuwe lidstaten in Oost-Europa zouden naar boven moeten opgewaardeerd worden (wie gaat er anders ginds auto’s kopen?).

Drie waarheden mogen niet vergeten worden:

1. De multinational maakt en maakte winst: 1,2 miljard euro in 2005, dubbel zoveel als in 2004. De fabriek in Vorst maakte evenzeer winst en niet in het minst via fiscale voordelen (het coördinatiecentrum van de multinational ligt in Brussel en speelt de rol van interne geldlener voor investeringen).

2. De automobielsector kampt met een structurele overproductiecrisis (autowegen slibben vol), een economische oorlog woedt tussen constructeurs en de aandeelhouders wensen steeds grotere winsten

3. VW en de VAG groep zijn nog steeds n°1 en zij willen de beurs gerust stellen, daarom wensen zij banen te schrappen en de loonkost omlaag te trekken naar Oost-Europese normen.

Als marxisten, actief in ABVV, ACV, SP.a en PS, verdedigen wij:

- Integraal behoud van alle banen!
- Internationale arbeiderssolidariteit is voor iedereen levensnoodzakelijk!
- Europese stakingsacties en Europees topoverleg betreffende toekomstige productievolumes en nieuwe modellen!
- Bevriezing van toegezegde overheidssteun tijdens de onderhandelingen en terugvordering bij herstructurering en banenverlies: 35 miljoen van het automotive park en meer dan 50 miljoen via bijdrageverlagingen, fiscale voordelen e.d.
- De structurele automobielcrisis kan enkel opgelost worden via een Europese sectorale planning en nationalisatie onder arbeiderscontrole. Dit is noodzakelijk zowel vanuit sociaal als ecologisch oogpunt.

Tijdschrift Vonk

layout Vonk 322 page 001

Activiteiten

Onze boeken

Onze boeken