“Toen we begonnen zijn met onze strijd dacht niemand dat we het konden volhouden. Vandaag hebben we gewonnen tegen Mc Donald’s. Dit zal het mogelijk maken voor allen die in nepjobs werken om hun strijd vooruit te trekken. Mc Donald’s staat aan het hoofd van een groot netwerk dat dezelfde managementmethoden gebruikt: veel van de leiders van Mc Donald’s zijn ook bij Pizza Hut gaan werken. Indien Mc Donald’s door de knieën is gegaan dan mogen we verwachten dat andere bedrijven hun methodes zullen beginnen aanpassen om gelijkaardige acties te vermijden. Niet alleen in de handel maar overal waar nepjobs legio zijn. Nepjobs zijn geen uitzondering meer maar worden de regel in talrijke bedrijven.”

Dat is wat een jonge Franse actievoerder van het ‘netwerk tegen nepjobs’ wist te vertellen na de klinkende overwinning van Mc Donald’s stakers in Parijs.

De langste hamburgerstaking uit de geschiedenis van de ‘fastfood’ heeft 115 dagen geduurd en startte op 24 oktober naar aanleiding van het ontslag van vijf kaderleden – zogenaamde ‘swing managers’ in het bedrijfsjargon. Ze werden beschuldigd een grote som geld vervreemd te hebben uit de kas. Deze reden is even nep als de jobs bij Mc Donald’s. De echte reden is dat deze ‘kaders’, opgeleid in de Mc Donald’s universiteiten, een vakbond probeerden op te richten. Hun revolte is gegroeid uit het besef dat de ‘coole’ bedrijfscultus zonder schijnbare hiërarchie slechts een dekmantel was voor schaamteloze uitbuiting: ellendige lonen, onbetaalde overuren, gebrek aan veiligheidsschoenen in de keuken en nachtwerk zonder extra vergoeding. De staking kreeg veel bijval in andere Mc Donald’s in Parijs. Naderhand breidde de actie zich uit naar andere winkels waar nepjobs schering en inslag zijn, zoals de Quick in Eurodisney, Pizza Hut, Virgin Megastores enzovoort.

De jonge proletariërs van de 21ste eeuw waarvan verwacht wordt dat ze superflexibel zijn, schieten eindelijk wakker. Hun acties zijn een model. Gewapend met hun gsm en een bundel affiches gaan ze van winkel naar winkel en van restaurant naar restaurant. Elke zaterdag organiseerden ze met de hulp van een steuncomité acties voor de belangrijkste Mc Donald’s van Parijs. Gedurende korte tijd bezetten ze ook een van de Mc Donald’s. Ze hebben geleerd wat het woord solidariteit betekent. Uit verschillende landen van Europa is steun gekomen, zelfs uit de Verenigde Staten. Na de internationalisering van merken en logo’s komt de internationalisering van de strijd tegen de multinationals. Dat is hoopvol.

Het eerste gevolg van hun overwinning is dat nu ook het personeel van de FNAC op de bekende Champs-Elysées in staking is gegaan… Het steuncomité van Mc Donald’s is dan gewoon van naam veranderd in steuncomité FNAC.

Deze overwinning in Frankrijk is een hart onder de riem voor onze campagne tegen Mc Domination en Mc Exploitation in België. Na de acties in Antwerpen zijn binnenkort ook Oostende, Gent en Brussel aan de beurt. Wij willen zowel binnen als buiten de muren van Mc Donald’s de revolte lostrekken. Want als je durft strijden dan kan je winnen. Dat heeft Parijs aangetoond. Als je echter niet strijdt, heb je op voorhand al verloren. Dat kunnen we je verzekeren.

Wat Mc Donald’s binnenin aan sociale schade aanricht, is ook zichtbaar aan de buitenkant. Dit gebeurt bijvoorbeeld met de onderaanneming van bedrijven in Azië die schaamteloos kinderen aan het werk stellen voor het inpakken van Mc Donald’s speelgoed. Maar ook de natuur krijgt zijn portie Mc Donald’s of kapitalistische schade.

Daarom aarzelen we niet je te vragen mee te doen met onze campagne tegen Mc Donald’s, de kapitalistische wereldleider in uitbuiting.