Al drie weken lang beeft de Griekse maatschappij op haar fundamenten door de grootste studentenmobilisatie sinds 1981. Tegen begin deze week werden 345 universiteiten bezet en niet minder dan 100.000 studenten hebben deelgenomen aan de grootste studentenraden in tien jaar tijd. We konden al getuige zijn van immense demonstraties met als hoogtepunt de betoging van donderdag 8 juni door het centrum van Athene, waar 40.000 studenten aan deelnamen.

Deze protestbeweging werd uitgelokt door een nieuwe wet die universiteiten wil omvormen tot privé-bedrijven bestuurd door managers. De nieuwe wet kon de studenten ook ontzeggen van alle zeggenschap in hun eigen school. Nu al hebben de studenten weinig tijd om zich hiermee bezig te houden omdat ze vaak een job moeten uitoefenen om hun studies te financieren. Een andere reden voor de studenten om op straat te komen was de beslissing van de regering van de rechtse partij Nieuwe Democratie om een grondwetswijzing door te voeren zodat voortaan ook privé-universiteiten opgericht kunnen worden. Deze zaken mogen dan de directe aanleiding zijn om op straat te komen, de dieper liggende oorzaak is de steeds groter wordende druk op de levenstandaard van de loontrekkenden en arme gezinnen, die onder constante aanval staan van de Griekse regering en burgerij.

Deze beweging van de studenten is een sprekend antwoord op de klein-burgerlijke intellectuelen die de jeugd afdoen als apathisch en apolitiek. De gebeurtenissen van de afgelopen weken laten duidelijk zien dat alles een snelle vaart kan nemen. Toen de beweging echt op gang kwam, lieten de studenten massaal blijken dat ze zich wel in politiek interesseren en zagen we een zwaai naar links. Deze omslag gebeurde plots en zeer scherp, mede door het brutale en gewelddadige optreden van de politie. Vele studenten werden gearresteerd en vele gewonden moesten afgevoerd worden naar ziekenhuizen. In de ogen van duizenden jonge mensen is de ware aard van de burgerij duidelijk geworden. Het grootste deel van de maatschappij heeft zich solidair verklaard met de studenten.

In het begin werd deze beweging geleid door enkele onafhankelijke linkse groeperingen en de studentenvleugel van de partij Synaspismos. De leiders van de studentenvleugel van de Communistische Partij hadden zich eerst uitgesproken tegen deze beweging. Maar toen ze zagen dat hun achterban spontaan deelnam aan deze beweging, moesten ze hun positie wel veranderen. De leiders van PASOK (de sociaal-democratie) hebben niet één woord van steun uitgeroepen. In feite was hun discours zelfs voor privé-universiteiten. De studentenvleugel van de PASOK is dan ook verdeeld, sommigen steunen de beweging, anderen niet.

Geconfronteerd met de grote druk van onderuit heeft de regering al via de burgerlijke pers gezinspeeld op een terugtrekking van de wet voor een paar maanden. De regering is doodsbang voor een herhaling van het Franse studentenprotest. Al toen het protest in Frankrijk bezig was, vreesde de Griekse burgerlijke pers openlijk voor een Franse besmetting. Het is nu zover. De druk van de studenten groeit. Zij eisen dat de leidende organen van de GSEE (de Griekse vakbondsfederatie) oproepen voor een algemene staking om de studenten te steunen. Instinctief begrijpen de studenten dat een algemene staking het enige is wat de regering op de knieën kan dwingen.

Er is opgeroepen om nogmaals te betogen op donderdag (vandaag). De kans bestaat dat deze betoging zelfs nog groter gaat worden dan de vorige. Onze marxistische stroming in Griekenland gegroepeerd rond de krant Marxistiki Foni komt tussen in de regio’s Athene, Chalkida en Komotini. We hebben al deelgenomen aan de grootste betogingen en we komen ook tussen in de raden van zes universitaire faculteiten. Daar leggen we de nadruk op het verbinden van de studentenbeweging met de arbeidersklasse en de nood van een algemene staking om het gemeenschapsonderwijs te verdedigen.