Europa

Afgelopen zaterdag werd er op verschillende plekken in Nederland gedemonstreerd tegen de verhoging van de AOW-leeftijd. De FNV en de SP zijn de enige massabewegingen die consequent tegen de verhoging van de AOW-leeftijd zijn, dus dit was zeker een stap vooruit.

Trots kondigen we aan dat er een nieuwe blog is van de International Marxist Tendency in Nederland: Vonk. Vonk zal een marxistische analyse geven van de politieke gebeurtenissen in Nederland.

De politieke organisaties die tussen september en december 1989 in de DDR werden opgericht en de massale demonstraties organiseerden, waren aanhangers van het socialisme en de democratie. Hoewel de massa's instemden met de idealen van het socialisme, konden de goede argumenten geen weerwerk meer bieden toen de val van de Muur het grote verschil in arbeidsproductiviteit tussen west en oost blootlegde.

De Partij voor de Vrijheid (PVV) van Geert Wilders staat te boek als een rechtse partij. De partij heeft een repressief beleid tegen criminaliteit en tegen vreemdelingen. Verder zegt de partij "ondernemers de ruimte te willen geven", wat in de praktijk inhoudt dat grote bedrijven minder belasting hoeven te betalen.

Meer dan 250.000 leerlingen en studenten, jonge werknemers en leerkrachten hebben in juni deelgenomen aan een nationale onderwijsstaking in Duitsland. De grootste betogingen van de 'alomvattende actiedag' op woensdag 17 juni vonden plaats in Berlijn (bijna 30.000 deelnemers), Stuttgart (15.000) en Hamburg (13.000).

Vele commentatoren in de pers hebben het over de paradoxale achteruitgang van links in tijden van economische crisis. Als we de uitslagen van de jongste verkiezingen bekijken, is er inderdaad weinig reden om te juichen, in ons landje net zomin als in de rest van Europa.

Groot-Brittannië zit in een diepe crisis, niet enkel een economische, maar een politieke en sociale crisis. De dagelijkse onthullingen over het misbruik van publieke fondsen en corruptie door parlementsleden, zorgden voor een golf van publieke verontwaardiging. Een analyse van Rob Sewell van Socialist AppealSocialist Appeal.

Honderden arbeiders bezetten drie onderaannemingen voor de automobielbedrijven in Groot-Brittannië nadat de directie de sluiting ervan had afgekondigd. Onze Britse kameraden van Socialist Appeal maakten enkele filmpjes over de bezetting en over het gerechtelijk bevel tot ontruiming.

Oostenrijk kan niet ontsnappen aan de diepste economische crisis sinds 1929. Regering en patronaat proberen die uiteraard op de werknemers te verhalen. Op zaterdag 28 maart reageerden die met een betoging onder de slogan "wij gaan jullie crisis niet betalen".

Op 21 februari trokken zo'n 200.000 werknemers en hun families de straat op in Dublin om hun ongenoegen te uiten tegenover de beslissing van de regering om een pensioenheffing op te leggen aan 300.000 werknemers uit de openbare sector. Het enorme succes van de betoging was echter het resultaat van verschillende factoren zoals de erger wordende economische crisis en stijgende werkloosheid.

In Groot-Brittannië is de kaap van 2 miljoen werklozen gerond. Elke dag sommen krantenkoppen en journaals de laatste lijsten van ontslagen op. Terwijl dit gebeurt, gooit de overheid met miljarden naar de banken zonder dat dit enig effect heeft op de verdediging van jobs, het vrijmaken van krediet, het verlagen van hypotheeklasten enzovoort.

Sinds het losbreken van de economische crisis heeft de Franse regering niets anders gedaan dan de geldkraan openen voor de financiële wereld. Anderzijds weigert ze elke vorm van ondersteuning van de koopkracht en de consumptie. Daarom trokken op 29 januari 2 miljoen mensen de straat op.

‘Brits protest tegen de komst van buitenlandse werknemers.' Zo wordt in onze media de golf van spontane stakingen in de Britse bouwsector voorgesteld. De echte toedracht is heel anders. De Britse werfarbeiders verzetten zich tegen de poging van hun bazen om hun arbeidsvoorwaarden te ondergraven.

Een fabeltje doet de laatste dagen de ronde. De grote Duitse ondernemingen zouden in ruil voor ‘minder winst' hun ‘sociale verantwoordelijkheid' opnemen en beloven niemand af te danken in deze tijden van crisis.

Alexandros Grigoropoulos, een 15-jarige scholier, werd zaterdagavond in het centrum van Athene neergeschoten door de politie. Dat is het antwoord van moderne 'democratische' politie op de gebruikelijke antipolitieslogans van een kleine groep ongewapende scholieren.

Het bestuur van de Universiteit van Amsterdam kwam met een plan om de studiekosten te verhogen door studenten te laten betalen voor extra vakken. Studenten met een brede interesse zullen zo simpelweg ontmoedigd worden extra vakken te volgen.

De overwinning van de Tories bij de recente gemeenteraadsverkiezingen kondigt hun waarschijnlijke zege aan bij de volgende wetgevende verkiezingen. In theorie is het nog steeds mogelijk voor de leiding van de Labour Party om zich te herpakken. Ze lijkt echter totaal onmachtig om de desastreuze koers de keren.

Mei 1968 was de grootste revolutionaire staking ooit. Nochtans vond ze plaats op het hoogtepunt van een lange economische expansie. Net zoals nu verklaarde men toen klassenstrijd en revolutie als iets van het verleden. Deze machtige beweging kwam schijnbaar vanuit het niets.

Zaterdag 22 maart betoogde ‘Nederland bekent kleur' in Amsterdam tegen uiterst-rechtse figuren zoals Wilders en Verdonk. De opkomst viel spijtig genoeg nogal mager uit. Tijd dus voor de Nederlandse linkerzijde om zich even te bezinnen over de volgende stappen.

De Lijst Pim Fortuyn bestaat niet meer. Na de dood van Fortuyn kwamen er wel veel imitators, maar de meeste partijtjes kregen niks voor elkaar. Nu zijn er evenwel nieuwe fenomenen zoals Geert Wilders en Trots op Nederland, die duidelijk meer succes oogsten.

De staking in de Fordfabriek van Sint-Petersburg is symptomatisch. Na de ineenstorting van de jaren '90 is de de Russische economie nu aan het groeien. Daardoor krijgt de werkende klasse opnieuw vertrouwen. Een overwinning van de Fordarbeiders zou het vertrouwen van de hele werkende klasse enorm versterken. Ze hebben uw hulp nodig.

Eind november organiseerden Nederlandse scholieren verschillende demonstraties, waaronder enkele die behoorlijk uit de hand liepen. Media en politiek leggen natuurlijk de schuld eenzijdig bij de jongeren, terwijl de regering en de politie buiten schot blijven.

Sarkozy kiest bewust voor de confrontatie met de grote bataljons van de Franse arbeidersbeweging. Zijn strategie is duidelijk: pak de sterke secties van de arbeidersklasse aan, reken op de zwakke vakbondsleiding, pak hen eerst aan als voorbereiding op een veralgemeende aanval op de arbeidersklasse.

Het bestaat nog, het ongerepte Griekse eiland: de legendarische gastvrijheid, de rust, het flegma en de Griekse goede smaak, de eeuwenoude gebruiken en tradities. En toch kan zelfs Lesbos niet ontsnappen aan de wrede kapitalistische wereld.

Vorige zaterdag 20 oktober trokken honderdduizenden arbeiders, bedienden en jongeren de straat op in Rome. De twee grootste linkse dagbladen, Il Manifesto en Liberazione (het blad van de PRC), riepen daartoe op om van de regering Prodi een koerswijziging te eisen, aangezien die tot nu toe zeer gematigd was.

De Poolse eerste minister Jaroslaw Kaczynski en zijn partij PiS zitten in moeilijkheden. Daardoor wankelt het regime van hem en zijn tweelingbroer, Lech Kaczynski, die president van Polen is.

De resultaten van de Griekse verkiezingen waren een duidelijke uitdrukking van de verlinksing en sociale polarisatie in de samenleving. De rechtse regeringspartij Nieuwe Democratie (ND) verloor 3,53 procent. Toch is de grootste verliezer onmiskenbaar de sociaal-democratische Pasok. De echte winnaars zijn de linkse partijen KKE en Syriza.

Terwijl het Midden-Oosten steeds dieper wegzakt in een vicieuze cirkel van dood en vernieling, zet de Eerwaarde Tony Blair opnieuw een stapje op het wereldtoneel, deze keer als internationale gezant voor het Midden-Oosten.

De tweede ronde van de wetgevende verkiezingen hebben de rechterzijde een absolute meerderheid gegeven in het parlement. De rechterzijde heeft nu sterk de teugels in handen in zowel de ‘Assemblée Nationale’ als in het ‘Elysée’, het presidentieel paleis. Opgepast voor de antisociale pletwals!

Leden van de Labour Party en aangesloten vakbonden werden donderdag 17 mei wakker met het onaangename nieuws dat Gordon Brown, de zogenaamde architect van New Labour, de volgende leider van de Labour Party wordt en meteen ook Eerste Minister, zonder enige vorm van verkiezing. De enige andere kandidaat, John McDonnell, werd van de kieslijst gehouden.

Voor de derde keer op rij heeft links de presidentsverkiezingen verloren in Frankrijk. Hoewel het verzet tegen Sarkozy op zich een hoop mensen mobiliseerde, kon het programma van de PS weinig enthousiasme opwekken. Bijgevolg hebben velen zich laten verleiden door de ‘breuk’ die Sarkozy zogezegd incarneert.

De EU is steeds gebruikt als excuus voor elke besnoeiing in de welvaartsstaat, elke privatisering en elke andere neoliberale maatregel. De Europese multinationals misbruiken de gedachte van eenheid en vrede om hun winstmarges op te drijven en krijgen daarvoor de gewillige hulp van de politici, die dan achteraf een klaagzang houden alsof ze “geen greep hebben op de economie”.

Hier en daar kan je het zelfs in België in de kranten terugvinden: er broeit iets in Kopenhagen. Zoals te verwachten wordt er door de massamedia niet bepaald objectief gerapporteerd. De Standaard vat het kort samen als gaande om relletjes, ontstaan nadat een stel anarchisten volledig terecht uit een kraakpand zijn gezet. Om een idee te krijgen van wat er nu juist gaande is, moeten we er echter iets meer woorden aan vuilmaken.

Terwijl Blair zijn troonopvolging regelt voor Gordon Brown, tonen de peilingen hoe laag de steun voor Labour is gevallen. Bij de volgende verkiezingen kunnen de Tories terugkeren.

Een coalitie tussen CDA, PvdA en Christen-Unie lijkt in de maak. Dit wordt voorgesteld als een ‘linkser kabinet’, maar dat zal een leugen blijken. De peilingen tonen dat dit kabinet onpopulair is, zelfs voor de eigenlijke regeringsvorming.

In Nederland bezorgde de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2006 de linkerzijde – met de SP op kop – een fenomenale, historische overwinning, ondanks het lichte verlies van GroenLinks (-1) en het falen van de PvdA (-9). De SP verdrievoudigde bijna haar zetelwinst door van 9 zetels (in 2003) naar 25 zetels te springen.

Met de monsterzege van de SP vervoegt Nederland de voorhoede van de klassenstrijd in Europa. Op een tijdspanne van enkele jaren zwaaide de slinger wild van rechts naar links. Het land van de sociale consensus is het land van het sociaal conflict geworden.