18
do, apr

Latijns-Amerika

De nationalisatie van het grote papierbedrijf Venepal in Venezuela inspireert andere groepen arbeiders om hetzelfde resultaat te bereiken. In dit artikel analyseren we een nieuwe etappe van de Bolivariaanse revolutie die draait rond de eis van nationalisatie onder arbeiderscontrole van de gesloten bedrijven.

We bevinden ons in het tijdperk van de wereldrevolutie. De ontwikkelingen in Venezuela zijn hier de meest vergevorderde uitdrukking van. President Chavez zegt dat het kapitalisme moet overwonnen worden door het socialisme. Een president en de leider van de grootste revolutionaire beweging op dit moment roept op tot socialisme. Dat zijn woorden van wereldbetekenis. Elke revolutionair dient de ervaring van Venezuela van dichtbij te bestuderen en daar de nodige conclusies uit te trekken.

Meer dan tachtig mensen vulden het Grand Committee Rooms in het Britse House of Commons om te horen hoe de Venezolaanse syndicalist Ricardo Galindez de laatste ontwikkelingen in de Bolivariaanse Revolutie schetste. Zijn tournee door Groot-Brittannië nam een sterke start.

ChavezHugo Chavez tekende op 19 januari in Caracas en in aanwezigheid van Venepal-arbeiders en vakbondsleiders, decreet nr. 3438 waarin Venepal onteigend wordt. Vanaf nu zal de fabriek beheerd worden door de arbeiders en de staat. Dit is een erg belangrijke overwinning voor de arbeiders van Venepal maar is bovenal een reusachtige stap voorwaarts voor de Bolivariaanse revolutie.

De laatste maanden hebben het Colombiaanse leger en paramilitairen de aanslagen tegen vakbondsleiders opgevoerd. Ze worden daarin heimelijk gesteund door Washington, dat de revolutionaire ontwikkelingen in Latijns-Amerika met argusogen bekijkt. Ze hebben in deze regio een land nodig dat dezelfde rol kan vervullen als Israël in het Midden-Oosten.

Afgelopen week was de Venezolaan Oskar Negrin in ons land om te komen spreken over de school Juan Bautista Alberdi, waar hij verkozen coördinator is. De omwenteling in deze school toont hoe een revolutie alle aspecten van de samenleving op een hoger niveau tilt. Ook een school krijgt een ander karakter dan in het traditionele onderwijs. Een ooggetuigenverslag.

Op 7 september beslisten de eigenaars van de papierfabriek Venepal de productie stil te leggen en hun vierhonderd personeelsleden geen loon meer uit te betalen. Dat zorgde echter voor een reactie bij de arbeiders en hun vakbond, die nu samen met de lokale volksorganisaties nationalisatie onder arbeiderscontrole eisen. Dit is zonder twijfel een belangrijke ervaring in het revolutionaire proces. Daarom is er dringend internationale solidariteit nodig.

Vandaag, zondag 31 oktober, stappen miljoenen Venezolanen naar de stembus om de gouverneurs te verkiezen van 24 staten en burgemeesters voor 337 gemeenteraden. Na de gigantische overwinning van 15 augustus bieden deze verkiezingen aan de Bolivarianen de mogelijkheid om de controle te verwerven over enkele belangrijke staten en lokale gemeenteraden.

Cesar Zelada is eindelijk vrij op borg. Dat nieuws ontving de Spaanse Studentenvakbond van de Boliviaanse ambassade in Spanje. De internationale campagne heeft dus al geloond, maar we mogen de aandacht nu niet laten verslappen.

Enkele dagen geleden publiceerden we een resolutie van Alan Woods die in Havana naar voren werd gebracht door Celia Hart. We vergaten daar echter bij te vertellen wie Celia juist is. Het is in elk geval belangwekkend dat iemand met diepe wortels in de Cubaanse Revolutie de verdediging van Trotski op zich neemt.

Een 60- tal sympathisanten doen bij de Venezolaanse ambassade een oproep tot onmiddellijke erkenning van de uitslag van het referendum in Venezuela door de Belgsiche en Europese regeringen.

De overwinning van Chavez tijdens het herroepingsreferendum is het resultaat van een fantastische volksmobilisatie. Hier volgt een scherpe analyse van de draagwijdte van deze overwinning en wordt er ingegaan op de tactieken van de rechste oppositie en het VS imperialisme. De perspectieven voor de Bolivariaanse revolutie worden hier ook kort geschetst.

Op zondag 15 augustus vindt in Venezuela een herroepingsreferendum plaats tegen president Chavez. Weinigen twijfelen er aan: de rechtse oppositie die door de VS wordt gesteund, zal in het zand moeten bijten. Maar wat zal er gebeuren na de overwinning van de Bolivariaanse beweging? We hadden hierover een gesprek met Ricardo Galindez uit Barquisimeto. Hij is sinds 1975 redacteur bij het marxistische blad El Topo Obrero en was in 2003 afgevaardigde op het stichtingscongres van de nieuwe linkse vakbond UNT.

Op zondag 18 juli vond in Bolivia een referendum plaats over de privatisering van de natuurlijke gasbronnen. Het is duidelijk dat er een algemeen gebrek aan interesse voor het referendum heerste, wat bevestigd werd door de zeer lage opkomst. Het Boliviaanse volk heeft dan ook erg goede redenen om dit referendum niet te vertrouwen.

Marxisten willen Cuba vrijwaren van een kapitalistische contrarevolutie. En wij denken dat de politiek van het huidige regime een reëel gevaar is voor de verworvenheden van de revolutie. Castro weegt te veel op diplomatie en te weinig op de internationale arbeidersbeweging.

Op donderdag 3 juni zei de CNE, de Venezolaanse Nationale Electorale Commissie, dat de oppositie genoeg handtekeningen heeft verzameld voor een referendum over de herroeping van president Chavez. Chavez heeft zich hiermee akkoord verklaard, waardoor de regering voor de zoveelste keer toegeeft aan de dreigementen van de ondemocratische oppositie en Washington.

Op hun congres van 19 mei verleende ACOD-Limburg unaniem het eremilitantschap aan de linkse president Chavez, als steun aan het revolutionaire proces in Venezuela. Ze waarschuwen daarbij bewust voor een herhaling van Chili 1973.

Als resultaat van de campagne Handen af van VenezuelaHanden af van Venezuela heeft het regionale congres van de FIOM-CGIL in Lombardije unaniem een resolutie gestemd in solidariteit met de Venezolaanse arbeiders en met de nieuwe vakbond UNT, terwijl ze “de corrupte bureaucratie van de CTV” verwerpen vanwege hun steun voor de staatsgreep tegen Chavez in 2002. U kan hier de resolutie lezen.

De afgelopen weken verschenen in de ‘linkse’ krant De Morgen weer twee artikels over Venezuela vol halve waarheden en regelrechte leugens. En het gaat dan vooral over wat de artikels insinueren en wat ze niet zeggen. Hier antwoorden wij op vijf typische dooddoeners die de media al te makkelijk overnemen van de Venezolaanse oppositie.

Er ontspint zich een diplomatieke crisis tussen Mexico en Cuba. De Mexicaanse president Fox heeft zijn ambassadeur uit Havana teruggeroepen en Cubaanse diplomaten bevolen het land te verlaten, als onderdeel van de verhoogde Amerikaanse druk op Cuba. Duizenden Mexicanen kwamen daartegen op straat en in Havana kwam een miljoen mensen op de been.

Twee jaar na de korte coup in april 2002 is er in Venezuela nog steeds sprake van een onafgewerkt revolutionair proces. Het volk heeft tweemaal massaal de contrarevolutionaire samenzweringen van de lokale oligarchie en het imperialisme afgeslagen, maar aangezien de revolutie niet voltooid is, bestaat er nog steeds het gevaar van een nieuwe reactionaire staatsgreep.

Twee jaar geleden, op 11 april 2002, werd er in het Zuid-Amerikaanse land Venezuela een staatsgreep gepleegd met als doel de omverwerping van de regering van de populaire president Chavez. Door een massale volksbeweging werd de coup afgeslagen, maar het gevaar is niet geweken. Het lijdt geen twijfel dat er opnieuw een staatsgreep wordt voorbereid, gesponsord door Bush en konsoorten. Werk mee aan onze campagne 'Handen af van Venezuela' en teken onze internationale oproep!

Tot wanhoop gedreven door zijn gebrek aan pensioen blies de gepensioneerde mijnwerker Eustaquio Picachuri Collaca zichzelf enkele weken geleden op met dynamiet in het Boliviaanse parlement. Deze wanhoopsdaad weerspiegelt de aanhoudende crisis in het land, ook onder de nieuwe regering van Mesa. Hoewel de aangekondigde derde opstand zich nog niet heeft gematerialiseerd, blijft de revolte onder de oppervlakte sudderen.

Hugo Chavez, de president van Venezuela, heeft een eigen tv-programma, genaamd ‘Alo Presidente’. Tijdens de vorige uitzending wijdde hij twintig minuten aan onze steuncampagne ‘Handen af van Venezuela’en onze internationale website In Defence of Marxism. Dit toont dat solidariteitsacties voor Venezuela zeer belangrijk zijn.

De berichtgeving over Venezuela de laatste weken bevestigt onze stelling over de burgerlijke media. Zij geven een zeer verdraaid beeld over de werkelijkheid en doen dat om het systeem in stand te houden.

De afgelopen weken zagen we hoe Haïti in de chaos werd gestort. Opnieuw is dit een uitdrukking van de mondiale crisis van het kapitalisme. Met dit artikel willen we een zicht geven op de rol van de ‘rebellen’, de burgerlijke oppositie, Aristide en Washington.

We publiceren een oproep van de ‘Handen af van Venezuela’-campagne tegen de toenemende inmenging van het Amerikaanse imperialisme in Venezuela. Zoals we reeds stelden in ons artikel Grootschalige fraude start van mogelijk derde poging tot staatsgreep in VenezuelaGrootschalige fraude start van mogelijk derde poging tot staatsgreep in Venezuela, wordt de druk van de oppositie verder opgevoerd. De Nationale Electorale Raad wordt als het ware gedwongen de handtekeningen die verzameld zijn om een referendum over het presidentschap te organiseren, goed te keuren, of deze nu effectief geldig zijn of niet. We vragen onze lezers deze oproep te willen verspreiden en te ondertekenen.

Normaal gezien moest de Nationale Electorale Raad op vrijdag 13 februari beslissen of er een referendum komt over het presidentschap van de populaire president Chavez. Wegens gigantische fraude is de uitspraak uitgesteld, maar de oppositie grijpt dit aan om het land verder te destabiliseren.

Tijdens zijn solidariteitstour in België maakten we van de gelegenheid gebruik om Jorge Martin nogmaals te interviewen over de vooruitzichten voor de revolutie in Venezuela. Hij sprak uitvoerig over de economische sabotage, aanzetten tot arbeiderscontrole in de industrie, de (on)mogelijkheid van een Amerikaanse invasie en de kansen voor socialisme.

Vorige week trok de Latijns-Amerika-specialist Jorge Martin naar verschillende Belgische steden om solidariteit te verwerven voor de Venezolaanse revolutie. Hij passeerde langs Hasselt, Oostende, Brussel, Gent en Antwerpen om daar te praten met syndicalisten en jongeren en zo steun te verwerven voor de revolutie in Venezuela.

De Nationale Uitgebreide Bijeenkomst van de COB, de grootste Boliviaanse vakbondsfederatie, kwam op 22 januari samen in Cochabamba. Daar besloten ze een algemene staking van onbepaalde duur uit te roepen binnen twintig dagen als de nieuwe regering van Mesa niet toegeeft aan hun eisen en de aangekondigde besparingsmaatregelen doordrukt. De bijeenkomst van de COB eindigde met de beslissing om de macht te nemen door het parlement te sluiten.

Tien jaar geleden namen de boeren in de Mexicaanse provincie Chiapas de wapens op tegen hun uitbuiters. De Zapatisten verwierven hierdoor internationale faam en vonden onder meer een sterke weerklank bij de antiglobalisten. We interviewden de Mexicaan Luis Enrique over tien jaar Zapatisme.

De populaire president Hugo Chavez voert een beleid dat indruist tegen de belangen van de rijken en van het Amerikaanse imperialisme. Daarom hebben ze hem al tweemaal proberen af te zetten met een staatsgreep. Jorge Martin, een specialist in Latijns-Amerika, komt de eerste week van februari naar België om daarover te vertellen en solidariteit met Venezuela te organiseren. We publiceren hier de data en de plaatsen waar hij komt spreken, plus een interview.

Het heroïsche eiland in de flank van de machtigste natie ter wereld komt de laatste maanden weer regelmatig in de media omdat Washington besloten heeft de duimschroeven aan te draaien. De Cubaanse Revolutie van 1959 onteigende de multinationals en de rijken en creëerde de voorwaarden voor een enorme vooruitgang wat betreft gezondheid, onderwijs en leefomstandigheden van de gewone mens. Dat is de ‘misdaad’ die de imperialisten Cuba nooit zullen vergeven.

De rechtse oppositie tegen de Venezolaanse president Hugo Chavez moest eind november genoeg handtekeningen binnenleveren voor een referendum over het afzetten van de president. Hiermee willen ze de Bolivariaanse revolutie ondermijnen en de weg vrijmaken voor een nieuwe staatsgreep. Wij publiceren een gezamenlijke verklaring die op 18 november werd uitgebracht door onze Venezolaanse zusterorganisatie El Militante en El Topo Obrero.

Maandag 10 november vond in de gesloten Gentse fabriek Treillarmé een bijeenkomst plaats waarop een aantal Argentijnse syndicalisten over hun ervaringen met zelfbeheer en arbeiderscontrole spraken. We vonden dat hun verhaal onder zoveel mogelijk syndicalisten en linkse activisten verspreid moest worden, niet alleen omdat het zo boeiend en meeslepend was, maar vooral omdat het concrete alternatieven biedt voor de huidige werkgelegenheidspolitiek van zowel de vakbonden als de linkse partijen, die haar failliet na de gebeurtenissen met Forges de Clabecq, Renault, Sabena, FCI en Ford Genk ruimschoots bewezen heeft.

“Dit is de overwinning van de armen, de arbeiders en de boeren.” Met deze woorden onthaalde Roberto de La Cruz, de vakbondsleider van El Alto het ontslag van de gehate “moordenaar-president” Sanchez de Lozada op vrijdag 17 oktober. Maar tegelijk waarschuwen de vakbondsleiders dat zij geen genoegen nemen met een wissel van personen aan de top, maar enkel met de inwilliging van de eisen van het volk.

Zaterdag 18 oktober bereikte ons het nieuws dat de Boliviaanse president Lozada na 32 dagen van hevige protesten is afgetreden. Deze marionet van het imperialisme die meer dan tachtig doden en honderden gewonden op zijn palmares heeft staan, vertrok met een vliegtuig naar Miami in Florida.

De massale arbeiders- en boerenmobilisaties tegen de uitverkoop van de gasindustrie hebben Bolivia de afgelopen periode op zijn grondvesten doen daveren. Sinds afgelopen maandag 13 oktober begint deze beweging zich te ontwikkelen tot een regelrechte opstand.

De Mexicaanse guerrilla van de Zapatisten en hun leider Marcos zijn zich stilaan aan het terugtrekken uit de strijd en zullen nu hun macht overdragen aan zogenaamde ‘raden van goed bestuur’. Dat is de uiteindelijke conclusie van Marcos’ theorieën zoals de bewering dat de natiestaat het slachtoffer is van de globalisering.

De westerse pers zwijgt meestal in alle toonaarden over het revolutionaire proces in Venezuela. Initiatieven van de rechterzijde, zoals de patronale lockout en de hetze rond een afzettingsreferendum, halen echter wel de media, maar dan op een heel vertekende manier. Pablo Sanchez trekt in dit artikel de verdraaiingen van de Britse pers recht.

Naar aanleiding van de dertigste verjaardag van de contrarevolutie in Chili interviewden we Alejandro Strange, een marxist die actief was in de Chileense socialistische beweging van de jaren ’60 tot 1973. Na de staatsgreep van Pinochet was hij gedwongen te vluchten omdat de militairen hem zochten vanwege zijn politieke activiteiten.

Op 18 mei zullen ook de Argentijnen naar de stembus trekken. Ze zullen dan in een tweede ronde beslissen wie de nieuwe president wordt. De resultaten van de eerste ronde tonen dat de periode van instabiliteit nog niet ten einde is. Een analyse van onze Argentijnse kameraad Aníbal Montoya.

De laatste weken ging het er hevig aan toe in Bolivia. De ontwikkelingen in Latijns-Amerika gaan steeds sneller, het ene regime na het andere komt in crisis en links slaagt erin haar eigen kandidaten aan de macht te brengen. Na een half jaar lijkt ook het rechtse regime in Bolivia niet ver meer van de afgrond. President Lozada moest achttien ministers ontslaan na hevige opstanden. Intussen groeien arbeiders en boeren naar elkaar toe en wint de linkse leider Evo Morales aan populariteit. Wij geven hier verslag van de feiten en enkele tactische overwegingen.

Begin december zeiden we: “Vanaf het eerste moment zal de nieuwe regering enerzijds onder druk staan van de massa’s, die zullen eisen dat de dringende problemen van armoede en sociaal onrecht worden aangepakt. Anderzijds zal de regering onder druk staan van het imperialisme (via het IMF, de Amerikaanse regering en de Organisatie van Amerikaanse Staten) en de Ecuadoriaanse heersende klasse.” Na twee weken in het leven van het nieuw regime wordt dit al bewaarheid.

Tijdschrift Vonk

layout Vonk 322 page 001

Activiteiten

Onze boeken

Onze boeken