Eén op vijf jongeren zit zonder baan in Europa. Dat zijn er zo 5,5 miljoen onder 25 jaar die werkloos zijn. Dit is twee keer zo hoog als het gemiddeld aantal werklozen. Vooral in het zuiden van Europa gaat het beroerd met jongeren. In Spanje heeft tot 40 procent van de jonge afgestudeerden geen baan. In het noorden van Europa, in Letland, verdriedubbelde de jongerenwerkloosheid. Eén op drie jongeren vindt in dat land geen werk.

Die bruuske stijging van de werkloosheid onder de jongeren is geen natuurramp zoals een orkaan of een zware regenbui. Deze moderne plaag van de werkloosheid is ‘human made’, door de mens gemaakt. Beter gezegd: een direct gevolg van een welbepaald systeem gekend als het kapitalisme. Dit systeem is gebaseerd op het puren van maximale winst van een minderheid op de rug van de meerderheid van de mensen. Langs de ene kant is er een schandalige en obscene opstapeling van rijkdom. Zo stijgt het aantal miljonairs. Een paar rijke Belgische families streken verleden jaar een half miljard euro aan dividenden op! Zonder te werken. Zonder een poot te verzetten. Ze hebben gewoon geld gemaakt met geld en dankzij de arbeid van anderen.

Langs de andere kant glijden meer en meer mensen in de armoede, ook in België. Eén op zeven in ons eigen land is arm. Dat is twee keer meer dan 15 jaar geleden.

Tegen deze achtergrond willen de regeringen in Europa draconische besparingen doorvoeren. De banken hebben immers lange tijd met grof geld gespeeld in het casino van de wereldeconomie. Toen ze overal over kop gingen sprong de overheid bij en redde de banken met ons belastingsgeld. Gevolg? Overal zwol de overheidsschuld aan. Vandaag wordt ons opnieuw de rekening gepresenteerd. Bovenal willen de regeringen de ouderen langer doen werken. Begrijpe wie begrijpe kan. Nooit eerder in de laatste 15 of 20 jaar vonden zo weinig jongeren jobs. En toch wil men de oudere arbeiders en bedienden die opgebrand zijn nog langer doen werken. Wij pikken dit niet.

In Europa zijn de vakbonden in actie geschoten. In Griekenland werden er al vier algemene stakingen georganiseerd. In Spanje betoogden tienduizenden ambtenaren. In Portugal vulden 300.000 betogers de straten van Lissabon. Binnenkort wordt er overal in Europa op dezelfde dag actie gevoerd. Van overal komen er op woensdag 29 september honderdduizenden naar Brussel. Diezelfde dag gaat ook heel Spanje plat met een algemene staking. Deze dag vergaderen immers de Europese ministers van Financiën in Brussel. Scholieren en studenten hebben hun plaats in deze betogingen. Onder het kapitalisme ziet onze toekomst er heel somber uit. Ofwel zonder baan gedurende jaren of een rotbaan tegen een rotloon. Tegen werkloosheid, armoede en uitbuiting komen de scholieren op 29 september ook op straat.