Vorige week nog legde Hugo Chavez oliemultinationals sterk aan banden. Ze kunnen nog maar hoogstens 40 procent van de aandelen bezitten in Venezuela, de rest gaat naar de overheid die de olie-inkomsten gebruikt om een sociaal beleid te voeren. Zelfs niet alleen in het land zelf. De Venezolaanse regering heeft bijvoorbeeld samen met Cuba haar schouders gezet onder een alfabetiseringsprogramma in Bolivia dat 1,2 Bolivianen moet leren lezen en schrijven.

Zo'n beleid valt ook op in vakbondsmiddens. De solidariteitsdag van 15 april in Antwerpen is dan ook georganiseerd in samenwerking met enkele regionale vakbondscentrales. We vroegen enkele delegees uit de oliesector naar hun mening over de ‘Bolivariaanse Revolutie’ en over onze campagne Handen Af van Venezuela.

Wat is jullie indruk als syndicalisten van Venezuela?

Eric Lambert (Total): Het beloofde land! (gelach) Daar wordt duidelijk wel in de politiek naar het volk gekeken. Zelf in een oliebedrijf werkende, voel je dat helemaal. In Zuid-Amerika speelt die olie een grote rol. Ik vind het schitterend hoe Chavez Bush ligt te tarten door gratis olie te leveren aan arme mensen in de VS. Ik vind dat dit meer bijval zou moeten hebben in de pers hier. Maar ja, de pers is natuurlijk rechts en dat komt allemaal niet aan bod of het wordt verkeerd voorgesteld. Ze lichten bepaalde gebeurtenissen eruit zonder het totale beeld te laten zien. Daarom vind ik het interessant om op een andere manier geïnformeerd te geraken. Je kan altijd wel informatie zoeken op het internet maar dan ken je niet altijd de bronnen. Het is echt schrijnend hoe Chavez hier in de pers wordt afgeschilderd.

Jullie centrale, De Algemene Centrale Antwerpen-Waasland, steunt de campagne Handen Af van Venezuela en organiseert op 15 april mee een solidariteitsdag voor Venezuela. Anderzijds zijn er ook vakbondsmensen die vinden dat vakbonden zich gewoon met de verdediging van de arbeidsrechten enzovoort moeten bezighouden en daar buiten niets.

Gerard Dassen (BRC): Wij zijn socialisten en ons lied is De Internationale. Onze vakbond is meer dan een beweging voor eigen kerk. De opgang van links in Venezuela en in heel Latijns-Amerika kan je toch alleen maar toejuichen? Hier heb je vier jaar onderdrukking door nazi’s gehad, maar daar hebben ze wel honderd jaar onderdrukking door nazi’s gehad. Je kan toch niet anders dan die mensen daar het licht aan het einde van de tunnel gunnen en je kan het alleen maar ondersteunen op elk vlak. Als vakbond kunnen wij daar alleen maar achter staan.

Dankzij die olie, die natuurlijke rijkdom die het land heeft, kan Venezuela een zekere onafhankelijkheid hebben. Ze kunnen het kapitalisme economisch met eigen wapens bestrijden. Cuba ontbreekt het aan eigen inkomsten door de isolatiepolitiek van het kapitalisme. Cuba is aan het afstevenen op de situatie van een gewoon derdewereldland qua armoede. Maar een land als Venezuela heeft die olie. En zo lang dat het geen oorlog wordt met de VS, als ze het verstandig gebruiken, dan kunnen ze heel Latijns-Amerika gaan bevrijden met die economische macht die ze in handen hebben. Je kan dat die mensen toch alleen maar gunnen? Hier wonen de mensen niet op de Hoge Maai, maar ginder wonen de mensen letterlijk op de storthoop.

Net zoals Eric zegt, haal je heel weinig goeie informatie uit onze pers, over heel Latijns-Amerika uiteindelijk. In Colombia zit het meest rechtse zootje. Delegees worden daar door paramilitaire commando’s opgespoord en gevangen gezet of kapot gemaakt. Families worden gegijzeld. In Turijn is er met de Olympische Spelen een boycot geweest van Coca Cola vanwege hun gedrag in Latijns-Amerika. In Turijn is dat nog een discussiepunt geweest omdat Coca Cola de Olympische Spelen sponsort. Maar hier komt dat niet aan bod, het wordt doodgezwegen. Wij hebben hier eigenlijk geen pers. Het nieuws is subjectief. Een kettingbotsing of een vrachtwagen die is gekanteld is belangrijker dan de problematiek in de Derde Wereld of de gebeurtenissen in Latijns-Amerika. Hou het volk maar lomp. Als je geen tegenwicht hebt in je pers, dan kunnen ze je op de duur alles wijsmaken.