Kurt De Loor, Vlaams Volksvertegenwoordiger voor SP.a, vindt het welletjes. Als de spoorwegvakbonden het werk neerleggen omdat een duizendtal collega's op straat dreigen te worden gezet, worden ze gediaboliseerd. Liberalen en werkgeversorganisaties op kop. Onder de noemer 'minimumdienstverlening' wordt het stakingsrecht verder uitgehold. Plat populisme.

Als syndicalisten bij Opel Antwerpen terecht de band stilleggen omdat duizenden collega's dreigen hun job te verliezen, staat het hele land als één man achter de vakbonden. Liberalen en werkgeversorganisaties op kop. Het klassieke verhaal van twee maten en twee gewichten. Arbeiders in de fabriek mogen staken. Liefst met veel toeters en bellen aan de fabriekspoort, dat levert mooie beelden op in het journaal... en verder hebben we er geen last van!

Als cipiers in de gevangenissen terecht staken omdat de werkdruk onhoudbaar wordt en hierdoor de veiligheid in het gedrang komt en omdat aan hun eisen geen gehoor gegeven wordt, ontstaat er geen hetze rond het stakingsrecht. Zolang binnen de dikke gevangenismuren alles rustig blijft en de stakers zich voor de gevangenispoort positioneren, en niet voor mijn voordeur, is alles in orde. Laat ze dan maar staken, mijn steun hebben ze... en verder hebben we er geen last van!

Heeft mijn treinconducteur een probleem met zijn baas, dan is dat zijn zaak, niet die van mij. Ik verwacht van hem dat hij kaartjes knipt en mij te gepasten tijde laat weten dat mijn vervoersbewijs ei zo na vervallen is. Als mijn treinbestuurder een probleem heeft, is het nog meer zijn eigen zaak. Ik ken hem niet, zie hem nooit. ik verwacht enkel dat hij mij van Brussel naar Zottegem brengt en liefst op tijd. Maar o wee als mijn werkgever het in zijn hoofd krijgt om mijn loon te herbekijken of als hij durft meedelen dat de financiële crisis mij mijn job zou kunnen kosten. Dan zullen mijn medepassagiers op de trein het geweten hebben: ik leg het werk neer! Met MIJN sociale verworvenheden sol je niet. Het diepdroevige verhaal van ikke ikke ikke...

In de economische jungle is het ieder voor zich. En 'ieder voor zich', laat dat nu net hetgene zijn waar liberalen in uitblinken. De topman van de liberale mutualiteiten, Dhr. Messiaen, roept op tot kleine daden van verzet tegen het spoorwegpersoneel. In de liberale verborgen agenda staat de uitholling van het stakingsrecht weer met stip op één. Dat de stakers niet over één nacht ijs gingen bij het beleggen van hun staking, vergeet Dhr. Messiaen erbij te vertellen. Het is te gemakkelijk om woordvoerder te spelen van de verongelijkte reiziger. De spoorvakbonden worden herleid tot gijzelaars die er een waar genoegen in scheppen om reizigers te gijzelen. Van solidariteit met het treinpersoneel geen spoor. Dat uw en mijn sociale verworvenheden, het stakingsrecht op kop, door dergelijke ondoordachte uitspraken gegijzeld worden, zal liberalen worst wezen.

Een klein dankwoordje is hier op zijn plaats. Bedankt treinbestuurder, bedankt treinconducteur, bedankt personeel van het spoor! Bedankt om er 364 dagen op 365 voor te zorgen dat ik kan sporen van Zottegem naar Brussel en terug. Bijna altijd op tijd. Als jullie vinden dat jullie vandaag het werk moeten neerleggen omdat jullie zuurverdiende sociale verworvenheden op de helling staan, omdat jullie job dreigt verloren te gaan of omdat jullie werkgevers de noodkreet anders niet (willen) horen of niet in overweging nemen, dan steun ik jullie. Omdat staken voor iedereen een recht moet zijn. Leve het stakingsrecht!

Beste reiziger, excuses als je mijn pleidooi niet kan smaken en je je verongelijkt voelt. Ik zie het als mijn plicht als politicus om vandaag niet het gemakkelijkste spoor te kiezen en mijn principes niet opzij te zetten voor één dag ongemak. Het is te gemakkelijk om de stakers in een slecht daglicht te plaatsen en deze staking aan te grijpen om een sfeer van collectief ongenoegen en antisyndicalisme te creëren. Zeker in tijden van economische crisis mogen we ons niet door plat populistische praat laten verleiden.

Kurt De Loor

Vlaams Volksvertegenwoordiger voor SP.a

Lees ook: Het stakingsrecht is absoluut door Erik De Bruyn

Tijdschrift Vonk

layout Vonk 322 page 001

Activiteiten

Onze boeken

Onze boeken