De oorlog in Irak is officieel afgelopen sinds 1 mei. Daarna is de bezetting begonnen door de Amerikaanse en Britse militairen. Deze bezetting van Irak is eigenlijk de verderzetting van de oorlog om olie maar dan met een andere naam. Tijdens deze oorlog zijn duizenden Irakezen omgekomen. Een minimale schatting brengt het dodental op 8.000 en het aantal gewonden op 20.000. Na de oorlog zijn er echter ook honderden Irakese burgers gedood door Amerikaanse soldaten die ‘eerst schieten en daarna pas vragen stellen’.

De oorlog heeft ook het grootste gedeelte van de infrastructuur van het land vernietigd. De bevolking leeft er met weinig of geen elektriciteit. De bevoorrading van drinkwater is onvoldoende, de telefoonlijnen zijn in slechte staat, overal heerst er onveiligheid en de helft van de Irakezen zit nu zonder werk. Het gezondheidsstelsel van ziekenhuizen werkt nauwelijks en het onderwijs is ontoereikend.

Het Irakese volk komt in opstand tegen de bezetting

Geen wonder dat er op veel plaatsen betoogd wordt of dat er mensen openlijk in opstand komen. De Amerikaanse en Britse militairen in Irak bewijzen elke dag dat ze niet de bedoeling hebben vrijheid en democratie te brengen voor de gewone bevolking. Wanneer in de zomer duizenden werklozen betogen in Bagdad voor werk worden vijftig mensen aangehouden door de Amerikaanse soldaten. In andere steden zoals Basra schieten de soldaten op betogers die protesteren tegen het gebrek aan elektriciteit.

Als reactie op deze brutaliteit nemen meer en meer Irakezen de wapens op. Gemiddeld vinden er dagelijks 12 tot 25 aanvallen plaats tegen militaire patrouilles. De Irakese overgangsregering is een marionettenregering in de handen van Bush en co. Deze ministers hebben niets te zeggen, want het zijn de Amerikaanse generaals en de speciale gezanten van Bush die de echte beslissingen nemen. Deze mannen van Bush hebben als taak de rijkdommen en industrie te plunderen dankzij privatiseringen en liberalisering.

De ‘strijd tegen het terrorisme’, nog zo’n rechtvaardiging voor de oorlog, is evenmin gewonnen, integendeel. De oorlog heeft de bomaanslagen nog meer aangewakkerd, zoals bijvoorbeeld tegen het hoofdkwartier van de Verenigde Naties en de Ambassade van Jordanië.

De Amerikaanse publieke opinie begint zich tegen Bush te keren

Bush en Blair zwijgen nu in alle talen over de zogenaamde massavernietigingswapens. Ze zoeken en zoeken, maar vinden niets. Hier is een goede reden voor: ze hebben nooit bestaan. Washington en Londen gebruikten dit argument als een vogelverschrikker om de publieke opinie te winnen voor de oorlog. Ook hier vallen ze door de mand.

De oorlog verslindt bergen geld. Tot nu toe heeft de oorlog 75 miljard dollar gekost. Dat is zo’n 4.000 dollar voor ieder kind, man of vrouw in Irak. Elke bijkomende week kost de militaire bezetting een extra 1 miljard dollar. Wie betaalt dat? De gewone Amerikaan! Er wordt besnoeid in scholen, ziekenhuizen en sociale diensten, terwijl Bush anderzijds de belastingen van de rijksten al drie keer verminderde.

Hoe meer het verzet van de Irakese bevolking zichtbaar wordt, hoe meer de Amerikaanse soldaten zich vragen beginnen te stellen over de echte reden van hun aanwezigheid in Irak. Hen werd verteld dat ze als bevrijders zouden worden onthaald. Nu zijn ze het dagelijkse doelwit van massaprotest en aanvallen. Familieleden van Amerikaanse soldaten hebben zich verenigd tegen de bezetting van Irak. Zij vertelden onlangs het volgende: “Onze soldaten zijn gedemoraliseerd, ze vechten in een illegale en onrechtvaardige oorlog. Onze troepen zijn onderdrukkers en bezetters geworden in een vijandig land. In de VS is de publieke opinie zich aan het keren tegen de oorlog en tegen Bush. Vandaag zijn er meer mensen die Bush niet herverkozen willen zien dan mensen die hem verder als president willen. In het land van Blair is nu 3 op 5 Britten voor de terugtrekking van de troepen uit Irak."

Ook geen Belgische troepen in Irak!

Om hun hachje te redden proberen Bush en Blair de Verenigde Naties en Europa te verleiden tot het delen van de kosten en tot het zenden van blauwhelmen. Wij zien dit helemaal niet zitten. De echte bezorgdheid van zwakkere grootmachten zoals Frankrijk is dat hun gulle oliecontracten met het Saddam-regime verscheurd worden. De bezetting ‘delen’ komt neer op een akkoord tussen dieven op de rug van de Irakese bevolking.

Eerste minister Verhofstadt wil Belgische soldaten sturen naar Irak. Maar enkel als de Verenigde Naties hiermee akkoord zijn. Bush wil ook dat de Verenigde Naties meer soldaten sturen naar Irak. De reden hiervoor is dat hij de kosten (financieel en in mensenlevens) wil delen met andere landen. Zelfs met de steun van Verenigde Naties blijft de oorlog en de bezetting van Irak een onrechtvaardige plundertocht voor olie ten koste van de bevolking. Daarom verzetten wij ons tegen het sturen van Belgische troepen in Irak.

Op zaterdag 27 september zal er daarom in de hele wereld weer actie gevoerd worden tegen de bezetting en voor de terugtrekking van de Amerikaanse, Britse en andere troepen uit Irak. Het gaat hier om een internationale actiedag tegen de bezetting van Irak en voor solidariteit met het Palestijnse volk. Het Antwerps Anti-OorlogsComité roept samen met andere verenigingen om op zaterdag 27 september in Brussel te betogen.

De betoging vertrekt om 15 uur op het Rouppeplein in Brussel (nabij het Zuidstation) en gaat naar het Muntplein. Daar gaat een happening door met korte toespraken en muziek.

Het Antwerps Anti-Oorlogscomité zal betogen met de volgende slogans.

* Stop de koloniale bezetting Irak!

* Buitenlandse troepen uit het land!

* Ook geen VN-troepen, noch van de Navo of van de Arabische Liga!

* Steun aan het massale volksverzet!

* Geen geld voor verhoging militaire uitgaven maar geld voor onderwijs, gezondheid en sociale diensten.

Als je met ons wil samenwerken, dan kan je ons contacteren via mail Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of telefonisch op 0486/93.78.64